نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• سیما فرپور ¹
• بیژن شفیعی ²
• احمد صالحی ³
• حمید کریمی ²

¹ دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان و گفتار درمانگر، آموزش و پرورش ناحیه 1، شیراز، ایران

² کارشناس ارشد، عضو هیأت علمی، گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

³ کارشناس ارشد، آموزش و پژوهش، مدیریت درمان تأمین اجتماعی استان اصفهان، دانشجوی دکتری، گروه روان‌سنجی، دانشگاه بین‌المللی امام رضا، مشهد، ایران

چکیده

مقدمه: لکنت اختلالی است که در جریان گفتار ایجاد می‌شود و تأثیرات شگرفی بر توانایی برقراری ارتباط فرد بر جای می‌گذارد. افکار و باورهای نامناسب در مورد لکنت به جنبه شناختی اضطراب مربوط است و وجود چنین باورهایی می‌تواند عامل ایجاد و یا تشدید اضطراب اجتماعی در افراد دارای لکنت باشد. شناسایی زودهنگام و درمان این افکار و باورها می‌تواند از شدت اضطراب اجتماعی فرد بکاهد. هدف از مطالعه حاضر، شناسایی فراوانی بروز افکار و باورهای نادرست در مورد لکنت و بررسی ارتباط این افکار با میزان اضطراب و افسردگی بود. مواد و روش‌ها: نمونه‌های این مطالعه شامل 52 فرد بزرگسال دارای لکنت بود. کلیه افراد پرسش‌نامه‌های UTBAS (Unhelpful thoughts and beliefs about stuttering)، BAI (Beck anxiety inventory) و BDI-II (Beck depression inventory) را تکمیل کردند و نتایج با استفاده از آماره‌های توصیفی و همبستگی رتبه‌ای Spearman مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: افکار و باورهای نامناسب (از جمله احساس اجبار درونی برای کنترل لکنت، ترس از احتمال بروز لکنت در هر لحظه و همچنین تصور دقت دیگران به لکنت) به میزان متفاوت در کلیه افراد دارای لکنت وجود داشت. این افکار همبستگی مثبت و معنی‌داری با اضطراب (01/0 > P، 55/0 = r) و افسردگی (01/0 > P و 46/0 = r) داشتند. نتیجه‌گیری: بین باورها و افکار نادرست بررسی شده و نشانه‌های اضطراب و افسردگی ارتباط وجود دارد و همچنین همبستگی مثبت بین این عوامل حاکی از ضرورت توجه ویژه به شناسایی زودهنگام این افکار و درمان به موقع مسایل سلامت روانی در افراد دارای لکنت است. کلید واژه‌ها : اضطراب، افسردگی، لکنت بزرگسال، افکار، باورها