نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• شیرین برزنجه عطری ¹
• حسین عبداللهی ²
• محمد ارشدی بستان آباد ¹
• محمد اصغری جعفرآبادی ³

¹ مربی، عضو هیات علمی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

² دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری ،دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

³ استادیار مرکز تحقیقات پیشگیری از مصدومیت ها ی ترافیکی جاده ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

چکیده

چکیمقدمه: داشتن کودک کم توان ذهنی مشکلات جسمی، روحی، روانی و اجتماعی زیادی را بر واحد خانواده تحمیل می‌کند و آنان را دچار آسیب پذیری می‌نماید. انجام مداخلات مناسب برای بهبود دانش و ایجاد نگرش مطلوب می‌تواند تا حد زیادی حامی این خانواده‌ها بوده و کیفیت زندگی بهتری را به آنان هدیه نماید. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش گروهی بر دانش و نگرش مراقبین از کودک کم توان ذهنی انجام شده است.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع مداخله‌ای تصادفی کنترل‌دار می‌باشد که در سال1392 در مرکز توانبخشی نرگس میانه انجام گرفت. 64 مراقب دارای کودک کم توان ذهنی 18-6 ساله بطور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای گروه مداخله 6 جلسه کلاس آموزشی برگزار گردید ولی برای گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نشد. در هر دو گروه در ابتدا و انتهای مطالعه، داده‌ها براساس پرسشنامه‌های محقق ساخته دانش و نگرش جمع آوری گردید. داده‌ها از طریق نرم افزار  SPSS21و با استفاده از آزمون‌های آماری تی زوج، تی مستقل و کای اسکوئر  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها:بین میانگین دانش، نگرش و رفتار مراقبین در هر دو گروه، قبل از مداخله اختلاف آماری معنی داری بدست نیامد. نتایج نشان داد 5/1 ماه بعد از اجرای مداخله، افزایش میزان دانش و نگرش مراقبین در گروه مداخله قبل(80/2±54/8، 51/6±29/62) و بعد از مداخله(86/1±50/14، 76/3±57/72) معنی دار بود(05/0P<).نتیجه گیری: آموزش گروهی به مراقبین از کودکان کم توان ذهنی، باعث افزایش دانش و نگرش آنان می‌گردد. توجه به افزایش آگاهی، درک و نگرش مراقبت کننده، می تواند وی را در امر مراقبت تخصصی و کارآمد یاری دهد. کلید واژه ها: دانش، نگرش، کم توان ذهنی، مراقب