نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• اکرم کیخای حسین پور ¹
• نادر رهنما ²
• احمد چیت ساز ³

¹ دانشجوی کارشناس ارشد، گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

² دانشیار، گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

³ دانشیار، گروه نورولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: بیماری پارکینسون یکی از شایع‌ترین بیماری‌های اختلال در سیستم اعصاب مرکزی است که باعث کندی حرکات، لرزش، بی‌ثباتی وضعیت قامت، کاهش تعادل و اختلالات سیستم اعصاب خودکار می‌شود. یوگای خنده یکی از درمان‌های مکمل و ترکیبی از حرکات کششی و تنفسی یوگا به همراه خنده می‌باشد. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر تمرینات یوگای خنده بر عملکرد حرکتی، تعادل و انعطاف‌پذیری بیماران زن مبتلا به پارکینسون بود. مواد و روش‌ها: تعداد 24 زن مبتلا به بیماری پارکینسون (مرحله 3-1 بر اساس مقیاس Hoehn و Yahr) به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (انحراف معیار ± میانگین) (سن 8/6 ± 6/52 سال، وزن 8/7 ± 1/61 کیلوگرم و قد 3/4 ± 8/157 سانتی‌متر) و شاهد (سن 7/6 ± 5/55 سال، وزن 8/6 ± 67 کیلوگرم و قد 5/5 ± 4/158 سانتی‌متر) قرار گرفتند. گروه تجربی علاوه بر درمان‌های دارویی به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه، هر جلسه 45 دقیقه به انجام فعالیت یوگای خنده پرداختند؛ در حالی که بیماران گروه شاهد در این مدت جز درمان‌های دارویی، هیچ فعالیت بدنی مؤثری را انجام ندادند. در ابتدا و انتهای تحقیق عملکرد حرکتی (قسمت 3 پرسش‌نامه UPDRS)، تعادل (Berg) و انعطاف‌پذیری [تست بشین و برس (سانتی‌متر)] بیماران ارزیابی شدند و داده‌ها با استفاده از آزمون Independent t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق بهبود معنی‌داری (05/0 > P) را در عملکرد حرکتی بیماران گروه تجربی بعد از هشت هفته مداخله نشان داد (9/12 در مقابل 6/12)؛ به طوری که عملکرد حرکتی بیماران گروه تجربی حدود 2 درصد بهبود یافت؛ در حالی که در بیماران گروه شاهد کاهش معنی‌داری (05/0 > P) مشاهده شد (3/14 در مقابل 7/14). اگرچه تعادل در بیماران گروه تجربی تا حدی بهبود یافت، اما این تغییر از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (05/0 < P). در متغیر انعطاف‌پذیری افزایش معنی‌داری (05/0 > P) در بیماران گروه تجربی مشاهده شد (1/11 در مقابل 3/13) و در گروه شاهد کاهش معنی‌داری (05/0 > P) یافت شد (13 در مقابل 5/12). در متغیرهای ذکر شده بین دو گروه تجربی و شاهد تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (05/0 > P). نتیجه‌گیری: تمرینات یوگای خنده تأثیر مثبتی بر عملکرد حرکتی و انعطاف‌پذیری بیماران مبتلا به پارکینسون دارد، بنابراین یوگای خنده به عنوان یک مدالیته مفید برای این دسته از بیماران توصیه می‌شود. کلید واژه‌ها: بیماری پارکینسون، یوگای خنده، مقیاس Berg، تست بشین و برس