بررسی تأثیر ورزش هوازی بر اختلال افسردگی در زنان بزرگ‌سال– تهران (1387)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 کارشناس ارشد کاردرمانی روان، گروه آموزشی کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران

2 کارشناس ارشد کاردرمانی روان، عضو هیأت علمی گروه آموزشی کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران

3 دکترای کاردرمانی، عضو هیأت علمی گروه آموزشی کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران

4 دکترای آمار، عضو هیأت علمی گروه آمار و روش تحقیق، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران

5 دکترای روان‌شناسی، عضو هیأت علمی گروه روان‌شناسی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران

10.22122/jrrs.v4i1.25

چکیده

مقدمه: اختلال افسردگی از اختلالات شایع دوران بعد از بلوغ می‌باشد. از رایج‌ترین روش‌های درمانی در این اختلال، دارو درمانی و روان درمانی است. با توجه به عوارض جانبی و نیز وقت‌گیر و گران بودن این روش‌ها، توسعه درمان‌های غیر دارویی در سطوح مختلف این اختلال، ضروری به نظر می‌رسد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ورزش هوازی به عنوان نوعی روش درمان در زنان بزرگ‌سال (45-18 سال) با اختلال افسردگی بود.مواد و روش‌ها: در این پژوهش مداخله‌ای و شبه‌تجربی، 82 نفر از زنان بزرگ‌سال توسط پرسش‌نامه افسردگی بک II از میان 150 نفر انتخاب شدند. 41 نفر به عنوان گروه آزمون به مدت 4 هفته و هفته‌ای 3 روز به مدت 1 ساعت در ورزش هوازی شرکت کردند. در این مدت 41 نفر شرکت کننده در گروه شاهد که شامل افراد قرار گرفته در لیست انتظار بودند، در هیچ فعالیت ورزشی شرکت نکردند. بعد از طول مدت مداخله دوباره پرسش‌نامه مربوط از افراد گرفته شد.یافته ها:افراد شرکت کننده در ورزش هوازی در مقایسه با گروه شاهد و نیز نسبت به قبل از انجام ورزش، کاهش معنی‌داری را در شدت افسردگی نشان ‌دادند (05/0 Pنتیجه‌گیری: 4 هفته ورزش هوازی در کاهش افسردگی در زنان بزرگ‌سال مؤثر بوده، می‌تواند به عنوان یک روش درمانی در کاردرمانی این اختلال مورد استفاده قرار گیرد.کلید واژه‌ها: اختلال افسردگی، ورزش هوازی، زنان بزرگ‌سال، مقیاس افسردگی بک