نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• هاجر بهرامی ¹
• وحید نجاتی ²
• حمیدرضا پوراعتماد ³

¹ کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

² استادیار علوم اعصاب شناختی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

³ دانشیار عصب روان‌شناسی بالینی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: لکنت اختلال شایعی در میان کودکان و نوجوانان می‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه سرعت حرکتی و برتری جانبی در کودکان و نوجوانان مبتلا به لکنت رشدی و همتایان سالم بود.مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع مقطعی- تحلیلی بود. با روش نمونه‌گیری در دسترس و به کمک تشخیص یک گفتار درمانگر، 30 دانش‌آموز مبتلا به لکنت رشدی و 30 دانش‌آموز نیز به عنوان همتایان سالم از مدارس مقاطع ابتدایی و راهنمایی شهریار انتخاب گردید. هر گروه شامل 26 پسر و 4 دختر بود و میانگین سنی آن‌ها 12 سال به دست آمد. تکلیف ضربه زدن با انگشت به عنوان آزمون عصب- روان‌شناختی جهت ارزیابی مورد استفاده قرار گرفت. از آزمون‌های Dependent t و Independent t و نرم‌افزار آماری 18SPSS جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.یافته‌ها: بین دو گروه از نظر سرعت حرکتی تفاوت معنی‌داری وجود داشت (0/0001 ≤ P). همچنین برتری جانبی در هر دو گروه الگوی مشابهی داشت (0/35 = P). سرعت حرکتی دست راست (مربوط به نیمکره چپ) برتری معنی‌داری نسبت به سرعت حرکتی دست چپ (مربوط به نیمکره راست) در هر دو گروه داشت. در نتیجه نیمکره چپ در هر دو گروه نیمکره برتر می‌باشد.نتیجه گیری: وقتی تولید زبان آسیب دیده است، مشکلاتی در سرعت حرکتی اندام‌های پیرامونی نیز ظاهر می‌شود. در ارزیابی بالینی و مداخلات مربوط به گروه‌های مبتلا به لکنت باید به همزمانی آسیب‌های زبانی و نقص‌های حرکتی توجه شود. به علاوه، ممکن است برتری جانبی نامعمول پیامد اختلال لکنت و نه بخشی از سبب شناسی آن باشد.کلید واژه‌ها: سرعت حرکتی، برتری جانبی، نامتقارنی، لکنت رشدی