نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• نسرین جلیلی ¹
• مهدی رصافیانی ²
• حمید دالوند ³
• حجت اله حقگو ⁴
• مرجان فرضی ⁵

¹ کارشناسی ارشد، گروه کاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

² دانشیار، عضو هیأت علمی، مرکز تحقیقات اعصاب اطفال، گروه کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

³ دانشجوی دکتری، گروه کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

⁴ استادیار، گروه کاردرمانی، عضو هیأت علمی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

⁵ کارشناسی ارشد، گروه روان‌سنجی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: وجود کودک مبتلا به فلج مغزی، مادران را در معرض استرس‌های مراقبتی قرار می‌دهد و کیفیت زندگی آنان را در تمامی ابعاد متأثر می‌سازد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف، تعیین میزان تأثیر برنامه آموزش مراقبت‌های ویژه بر استرس و کیفیت زندگی مادران کودکان فلج مغزی انجام گردید. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود که با انتخاب تصادفی دو گروه آزمون (29 نفر) و شاهد (25 نفر) انجام شد. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه منابع و استرس، پرسش‌نامه کیفیت زندگی 36-SF (Short form-36) و اطلاعات دموگرافیک بود. داده‌ها قبل و سه ماه بعد از مداخله جمع‌آوری و توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین سن مادران در گروه شاهد 9/4 ± 8/32 سال و در گروه آزمایش 4/4 ± 3/35 سال بود و میانگین سن کودکان در گروه شاهد 1/2 ± 2/6 سال و در گروه آزمایش 8/2 ± 0/7 سال بود. آزمون آماری Independent t بین ابعاد کیفیت زندگی در دو گروه آزمون و شاهد بعد از مداخله، اختلاف معنی‌داری را نشان داد (05/0 > P)، اما تنها در دو خرده مقیاس عملکرد جسمی و سلامت عاطفی اختلاف معنی‌دار یافت نشد (05/0 < P). همچنین در تمامی ابعاد استرس اختلاف معنی‌داری بین دو گروه رؤیت گردید (05/0 > P). نتیجه‌گیری: اجرای برنامه آموزش مراقبت‌های ویژه بر کاهش استرس و ارتقای کیفیت زندگی مادران کودکان فلج مغزی موثر می‌باشد. کلید واژه‌ها: کیفیت زندگی، استرس، فلج مغزی، آموزش مراقبت‌های ویژه، مراقبین