نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 استادیار گروه فیزیوتراپی، مرکز تحقیقات عضلانی- اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2 کارشناس فیزیوتراپی بیمارستان الزهرا (س)، بخش فیزیوتراپی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان.
چکیده
چکیده مقدمه: دندانپزشکی یکی از مشاغلی است که به تمرکز و دقت بالایی نیاز دارد. فلکشن سر به مدت طولانی، ابداکشن بازوها، انجام عملیات درمانی در فضای کوچک دهان بیمار و پوسچر (وضعیت) شغلی غیر قابل انعطاف از جمله فاکتورهایی هستند که دندانپزشکان را مستعد اختلالات اسکلتی- عضلانی میسازد. با این حال، به وجود آمدن وضعیت غیر طبیعی رو به جلوی سر، پیش از آغاز گردن درد یا بعد از آن، در این گروه شغلی مشخص نیست. این پژوهش به بررسی پوسچر سر در دندانپزشکان فاقد درد گردن پرداخته است. تلاش بر این بود با بررسی تغییرات وضعیت سر در دندانپزشکان قبل از وقوع درد، به یکی از علل درد گردن احتمالی این گروه شغلی در آینده پی برده شود. مواد و روشها: در این مطالعه 41 نفر دندانپزشک (گروه آزمون) و 40 نفر غیر دندانپزشک (گروه شاهد) انتخاب شدند. بدین منظور از روش استاندارد اندازهگیری قوس گردن، جهت بررسی پوسچر سر در دو گروه، بهره گرفته شد. همچنین اطلاعات عمومی مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمعآوری گردید. یافتهها: بین میزان قوس گردن دندانپزشکان و افراد گروه شاهد در این پژوهش هیچ اختلافی مشاهده نگردید (05/0 P >). همچنین قوس گردن بین دو گروه دندانپزشک با سابقه کاری 8-5 سال و 12-8 سال نیز با یکدیگراختلافی نداشت (05/0 P >)، تنها تفاوت در میزان قوس گردن، بین زنان و مردان دندانپزشک مشاهده گردید (05/0> P). بحث: احتمال میرود عدم وجود اختلاف در میزان قوس گردنی گروه دندانپزشکان و گروه شاهد، به علت عدم وجود درد بوده است. کلید واژهها: لوردوز گردنی، وضعیت رو به جلوی سر، وضعیت (Posture).