نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 آسیبشناس گفتار و زبان
2 مربی گروه آمار حیاتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکدة توانبخشی
چکیده
مقدمه:گفتار مهمترین ابزار برقراری ارتباط بین انسانهاست و حاصل عملکرد هماهنگ سیستمهای تنفسی، آواسازی، تشدیدی و تولیدی میباشد. امروزه افزایش فشارهای ناشی از زندگی اجتماعی و وجود محیطهای نامناسب مملو از مواد آلاینده، انواع مختلفی از اختلالات صوتی را موجب شدهاست. در بین این اختلالات، ندول تارصوتی از شیوع بیشتری برخوردار است. با توجه به این امر که هوای مورد نیاز برای ارتعاش تارهای صوتی توسط سیستم تنفسی تامین میشود و نامناسب بودن فاکتورهای تنفسی در بیماران مبتلا به ندول تارصوتی همواره مشاهده میگردد، این پژوهش به بررسی انواع مختلف فاکتورهای تنفسی در بیماران مبتلا به ندول تارصوتی و مقایسه آن با افراد سالم پرداختهاست.مواد و روشها: این پژوهش از نوع مقطعی و توصیفی- تحلیلی است. جامعه مورد مطالعه21 نفر، شامل14 بیمار مبتلا به اختلال صوت ارجاع شده توسط متخصص گوش و حلق بینی و 7 نفر سالم میباشند. با استفاده ازدستگاههای PCLX،LX-Strobe،ST1Dysphonia حجم حیاتی، حجم جاری، حجم تنفس در حین آواسازی بیماران و افراد سالم اندازهگیری شد و ازآزمونهای فیشر و آزمون من – ویتنی برای تجزیه و تحلیل نتایج استفاده گردید.نتایج: نشان میدهد که بیماران مبتلا به ندول تارصوتی از نظر حجم حیاتی، حجم جاری، حجم تنفسی در حین آواسازی با فرکانسهای زیر، عادتی و بم، و همچنین زمان آواسازی با فرکانسهای زیر، عادتی و بم دارای تفاوت معناداری با افراد سالم میباشند و ارتباط بین ندول تارصوتی و پیشینة خانوادگی معنادار نبودهاست.بحث و نتیجهگیری: حجم ششها در افراد مبتلا به ندول تارصوتی کمتر از افراد سالم نیست. تنش زیاد در عضلات تنفسی در طی صحبت کردن به این بیماران اجازه نمیدهد که از حجم ششهای خود به طور مناسب استفاده کنند و این امر موجب کاهش حجم تنفسی و در نتیجه اختلال سیستم آواسازی میگردد.کلید واژهها: ندول صوتی، فاکتورهای تنفسی، سیستم آواسازی