نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• حمیدرضا تدین ¹
• بیژن شفیعی ²
• اکبر حسن زاده ³

¹ دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

² کارشناس ارشد، عضو هیأت علمی، گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

³ کارشناسی ارشد، مربی، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران، اصفهان، ایران

چکیده

چکیده:مقدمه: نتایج بسیاری از مطالعات روی جنبه‌های حرکتی و صوتی افراد مبتلا به لکنت نشان می دهد که گفتار  روانِ افراد مبتلا به لکنت با گفتار افراد بدون لکنت متفاوت است. یکی از این جنبه‌های رمزگشایی و پردازشی که در مطالعات مورد مطالعه قرار گرفتند، ویژگی های انتقال فرمنت واکه‌ای است. با توجه به اینکه ساختار فرمنتی از جنبة زمانی و فرکانسی نشان دهندة پویایی سیستم تولیدی به خصوص زبان است می تواند در بررسی توانایی های حرکتی افراد مبتلا به لکنت مورد استفاده قرار گیرد. هدف از این مطالعه بررسی دیرش انتقال فرمنت دوم در گفتار روان افراد مبتلا به لکنت و مقایسة آن با افراد بدون لکنت است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع تحلیلی - مقطعی  می‌باشد. تعداد 20 نفر مبتلا به لکنت و 20 نفر از افراد طبیعی انتخاب شدند و 9 نمونه ی گفتاری در قالب یک عبارت حامل ارائه شده و گفته ها ضبط شدند. داده های صوتی با استفاده از نرم افزار Praat تحلیل شده و زمان دیرش انتقال فرمنت دوم بر حسب میلی ثانیه به دست آمدند.یافته ها: طبق یافته های این پژوهش دیرش انتقال فرمنت دوم در گروه افراد مبتلا به لکنت کمتر از افراد بدون لکنت  بود در حالیکه این تفاوت از لحاظ آماری معنادار نبود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه طبق معیار دیرش انتقال فرمنت دوم می توان گفت توانایی های پردازش حرکتی گفتار از جنبه زمانی در افراد لکنتی با افراد بدون لکنت متفاوت است و این افراد در حرکت از موقعیت یک همخوان به واکه بعدی سریعتر عمل می کنند. کلید واژه ها: لکنت، انتقال فرمنت دوم، نرم افزار Praat