تأثیر تمرین نشانه‌های توجه بر حرکت ساکادی چشم و یادگیری مهارت حرکتی باز در افراد مبتدی: یک مطالعه نیمه تجربی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 دکترای تخصصی رفتار حرکتی، گروه علوم تربیتی، دانشکده پردیس باهنر، دانشگاه فرهنگیان، شیراز، ایران

2 استاد، گروه رفتار حرکتی و روان‌شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

3 دانشیار، گروه رفتار حرکتی و روان‌شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

4 کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه علوم تربیتی، دانشکده پردیس شهید رجایی، دانشگاه فرهنگیان، شیراز، ایران

10.48305/jrrs.2024.42314.1075

چکیده

مقدمه: نشانه‌های کانون توجه و به طور خاص کانون توجه بیرونی، بر عملکرد حرکتی تأثیر می‌گذارد و منجر به بهبود یادگیری حرکتی می‌شود. تحقیقات در این زمینه به طور عمده به بررسی مهارت‌های حرکتی بسته در افراد مبتدی پرداخته‌اند. بنابراین، تعمیم یافته‌ها به تکالیف غیر قابل پیش‌بینی که مستلزم تطبیق پاسخ با محرک‌های بیرونی می‌باشد (مهارت باز)، نیاز به بررسی بیشتری دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین نشانه‌های توجه بر حرکت ساکادی چشم و یادگیری مهارت دریافت و ارسال سرویس والیبال به عنوان یک مهارت باز در افراد مبتدی بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 20 دانش‌آموز دختر مبتدی با دامنه سنی 10 تا 12 سال شرکت کردند. نمونه‌ها به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه (10 نفره) تمرین تکنیکی و نشانه‌های توجه سازماندهی شدند. شرکت‌کنندگان پس از پیش‌آزمون، در 9 جلسه تمرینی شرکت نمودند. آزمون یادداری اول و دوم به ترتیب ۴۸ ساعت و ۴ هفته بعد گرفته شد. داده‌ها در متغیر عملکرد از طریق تحلیل واریانس مرکب 3 × 2 و در متغیر ساکاد با استفاده از آزمون Mann-Whitney U مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: عملکرد گروه تمرین نشانه‌های توجه نسبت به گروه تمرین تکنیکی از پیش‌آزمون تا یادداری اول و دوم، به شکل معنی‌داری افزایش یافت (007/0 = P). بر اساس نتایج آزمون Mann-Whitney U، تفاوت معنی‌داری در متغیر ساکاد برای یادداری اول (105/0 = P) و یادداری دوم (089/0 = P) بین دو گروه مشاهده نشد.
نتیجه‎گیری: می‌توان نتیجه‌ گرفت که تمرین نشانه‌های توجه، روش مناسبی برای آموزش مهارت‌های باز به افراد مبتدی در ورزش می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات