نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 کارشناس ارشد، گروه مشاوره و راهنمایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر، اصفهان، ایران
2 کارشناس ارشد، عضو هیئت علمی، گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3 دکترای روانشناسی، عضو هیئت علمی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر، اصفهان، ایران
چکیده
چکیدهمقدمه: لکنت فقط یک مشکل گفتاری نیست. لکنت اختلالی است که سرتاسر جسم و روان فرد را دربرمیگیرد. برای رسیدن به درمان کامل بهتر است علاوه بر توجه به ناروانیهای گفتار به جنبههای روانشناختی فرد هم توجه شود و برای آن برنامهریزی صورت گیرد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر «گفتار درمانی همراه با درمان شناختی-رفتاری» بر کاهش شدت لکنت افراد بالای 18 سال مبتلا به لکنت در شهر اصفهان میباشد.مواد و روشها: این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی و طرح پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل است. گروه نمونه 24 نفر از افراد مبتلا به لکنت مراجعهکننده به کلینیکهای دولتی گفتاردرمانی شهر اصفهان بودند. جهت تشخیص شدت لکنت در نمونهها از آزمون شدت لکنت (SSI4) استفاده شد. آزمودنیها پس از انجام پیشآزمون به صورت کاملا تصادفی در دو گروه آزمایش وکنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 10جلسه گفتاردرمانی و 10 جلسه درمان شناختی-رفتاری دریافت کرد. سپس، از هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل آماری، از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون غیرپارامتریک یومانویتنی استفاده گردید.یافتهها: نتایج تحلیل دادهها نشان داد که گفتاردرمانی همراه با درمان شناختی-رفتاری بر کاهش شدت لکنت تأثیر معنیداری داشته است(001/0= p).نتیجهگیری: گفتاردرمانی همراه با درمان شناختی-رفتاری بر کاهش شدت لکنت موثر است.کلیدواژهها: گفتار درمانی، درمان شناختی-رفتاری،لکنت، بزرگسال