نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 کارشناس ارشد، گروه تربیت بدنی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2 دانشجوی دکتری، گروه تربیت بدنی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3 مربی، گروه تربیت بدنی، مؤسسه آموزش عالی المهدی مهر، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: آخرین تثبیت بینایی قبل از آغاز حرکت را چشم ساکن گویند. تحقیقات نشان داده است که چشم ساکن با سطح بالایی از خبرگی و عملکرد مرتبط است. بنابراین، هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی ارتباط چشم ساکن و عملکرد حرکتی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی بود.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- همبستگی، 30 کودک 7 تا 14 ساله شهر اصفهان به صورت نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. شرکت کنندگان در مطالعه حاضر تکلیف پرتاب کردن و دریافت کردن را 10 مرتبه انجام دادند. هنگام اجرای تکلیف مورد نظر، دادههای چشم ساکن توسط دستگاه ردیابی چشم، ثبت گردید. به منظور تعیین نرمال بودن دادهها، از آزمون Shapiro-Wilk و برای تعیین ارتباط بین متغیرهای تحقیق از ضریب همبستگی Pearson استفاده شد.یافتهها: بین عملکرد گرفتن با آغاز چشم ساکن ارتباط منفی معنیدار (001/0> P، 838/0- = r)، بین عملکرد گرفتن با پایان چشم ساکن (044/0 = P، 370/0 = r) و دوره چشم ساکن (0001/0> P، 849/0 = r) ارتباط مثبت معنیداری وجود داشت.نتیجهگیری: به طور کلی، متغیر چشم ساکن یکی از متغیرهای مؤثر و مرتبط با عملکرد حرکتی در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی است.
کلیدواژهها