نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• مهدی رستمی حاجی آبادی ¹
• نادر رهنما ²

¹ دانشجوی کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکد? تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه اصفهان

² دانشیار طب ورزشی، دانشکد? تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه اصفهان

چکیده

چکیده مقدمه و هدف: ناهنجاریهای وضعیتی معمولا به دلیل استفاده غیر استاندارد از بدن حاصل می شود که متاسفانه نه تنها باعث بد شکلی بدن بلکه عوارض بسیاری نیز به دنبال دارد. هدف از این تحقیق بررسی نوع و میزان ناهنجاری های بدنی در ورزشکاران رشته پرورش اندام بود. مواد و روش ها:  ناهنجاریهای وضعیتی تعداد 118 نفر از ورزشکاران رشته پرورش اندام به وسیله صفحه شطرنجی و درج در فورم ارزیابی مورد بررسی قرار گرفت . از  مجذورخی  برای آنالیز داده ها استفاده شد. نتایج: در کل تعداد 874 ناهنجاری وضعیتی در 118 بدنساز مورد مطالعه مشاهده شد. بطور میانگین هر ورزشکار حدود 5/7 ناهنجاری داشت. در خصوص نوع ناهنجاری، چرخش داخلی شانه شایعترین نوع ناهنجاری بود (4/10%) و بعد از آن لوردوز کمری (61/9%)، تیلت قدامی لگن (65/8 %) ، شانه افتاده (23/8 %)، کایفوز (78/7%) متداولترین ناهنجاریها بودند. اختلاف معناداری بین میزان ناهنجاری های تنه و سر با اندام فوقانی (01/0>P ) و اندام تحتانی (05/0> P) مشاهده شد، اما بین میزان ناهنجاری های اندام تحتانی و فوقانی تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0> P). بحث و نتیجه گیری: درمجموع می توان نتیجه گیری کرد که میزان ناهنجاری ها در ورزشکاران  رشته پرورش اندام بالا می باشد که بایست در مطالعاتی آتی دلایل بروز این ناهنجاریها بررسی شود و این زنگ خطری برای ورزشکاران این رشته محسوب می شود، لذا  مربیان باید تمهیداتی بیندیشند که میزان این ناهنجاریها را کاهش دهند.   کلید واژه های فارسی:‌ ناهنجاری وضعیتی، ورزشکاران پرورش اندام،