نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• علی باریک رو ¹
• سید ابوالفضل تهیدست ²
• بنفشه منصوری ²
• قاسم یادگارفر ³

¹ کارشناس ارشد، گروه گفتار‌درمانی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

² کارشناس گفتار درمانی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

³ دکترای آمار زیستی، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: یکی از حیطه‌های زبانی مرتبط که اخیراً توجه بیشتری به آن در متون مربوط به لکنت شده است، قسمت واج‌شناختی حافظه فعال می‌باشد. هدف مطالعه حاضر مقایسه توانایی‌های قسمت واج‌شناختی حافظه فعال در کودکان طبیعی و کودکان مبتلا به لکنت می‌باشد. مواد و روش‌ها: 30 کودک 6-4 ساله مبتلا به لکنت با 30 نفر از هم‌سالان طبیعی خود که از نظر سن همتاسازی شده بودند مورد مقایسه قرار گرفتند. از آزمون تکرار فوری ناکلمه برای تعیین زمان واکنش و تأثیر طول ناکلمه بر صحت تولید و روانی کلامی پاسخ‌ها استفاده شد. تکلیف دوم تکلیف تکرار با تأخیر ناکلمه بود که از آن برای سنجش سرعت و کفایت یادگیری نا‌کلمه استفاده شد. یافته‌ها: آنالیز بین دو گروه تفاوت‌های مشخصی را در همه شاخص‌ها به جز صحت ناکلمه نشان داد. میانگین زمان واکنش در کودکان مبتلا به لکنت طولانی‌تر از گروه کنترل بود و همچنین سرعت یادگیری نا‌کلمه‌ها در کودکان لکنتی کندتر از گروه طبیعی بود و این تفاوت‌ها معنی‌دار بود. به علاوه، تحلیل روانی پاسخ‌های کودکان لکنتی در حین تکرار ناکلمات با طول متفاوت نشان داد که به همان میزان که طول ناکلمه افزایش می‌یابد درصد ناروانی نیز افزایش می‌یابد و این اختلاف معنی‌دار بود. همچنین اگر چه درصد ناکلمات صحیح به طور کلی و در حین افزایش طول ناکلمه در کودکان لکنتی در مقایسه با گروه کنترل کمتر بود، اما این اختلاف معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر، از تحقیقات پیشین که نشان دادند توانایی‌های حافظه فعال واج‌شناختی در کودکان مبتلا به لکنت نسبت به کودکان طبیعی درجاتی تأخیر و کندی دارند، حمایت می‌کند.کلید واژه‌ها: حافظه فعال واج‌شناختی، لکنت، تکرار ناکلمه