نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2 دانشجوی دکتری، عضو هیأت علمی، گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3 مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی- اسکلتی، گروه گفتار درمانی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
4 استادیار، عضو هیأت علمی، گروه آمار زیستی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: معلمان بزرگترین گروه کاربران حرفهای صوت محسوب میشوند که به واسطه شرایط شغلی خاصی که دارند به میزان بیشتری در معرض ابتلا به اختلالات صوت قرار دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه ویژگیهای آکوستیکی صوت در معلمان زن دارای شکایت صوتی و بدون شکایت صوتی صورت گرفت. مواد و روشها: روش انجام این پژوهش توصیفی- تحلیلی، غیر مداخلهای و از نوع مقطعی- مقایسهای است که بر روی 80 معلم زن مدارس ابتدایی آموزش و پرورش شهر تهران در دو گروه با و بدون شکایت صوتی صورت گرفت. اطلاعات زمینهای از طریق مصاحبه استخراج شد و سپس ارزیابی آکوستیکی صوت از طریق کشش واکه /a/ صورت گرفت. میانگین فرکانس پایه، آشفتگی فرکانس، نسبت هارمونیک به نویز و آشفتگی شدت با استفاده از نرمافزار Praat نسخه 5.3.13 محاسبه شد و دادههای به دست آمده از دو گروه مورد مقایسه آماری قرار گرفت. یافتهها: در تمامیمتغیرهای مورد بررسی که شامل میانگین، فرکانس پایه، آشفتگی فرکانس، نسبت هارمونیک به نویز و آشفتگی شدت بودند، تفاوت معنیداری بین دو گروه یافت نشد (05/0 < P). نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که الزاماً بین نتایج ارزیابی آکوستیکی صوت در دو گروه با و بدون شکایت صوتی تفاوت معنیداری وجود ندارد. به عبارت دیگر، شاید ویژگیهای آکوستیکی صوت خود به تنهایی نمیتوانند بین افراد دارای شکایت صوتی و بدون شکایت صوتی تمیز بگذارند و نیاز به استفاده از روشها و شاخصهای آکوستیکی کاملتری مانند شاخص شدت بدآوایی (Dysphonia severity index یا DSI) میباشد که خود مستلزم پژوهشهای بیشتری است. کلید واژهها: ویژگیهای آکوستیکی، شکایت صوتی، معلمان زن، مدارس ابتدایی