نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• فائقه شمسی ¹
• نرگس ادیب سرکشی ²
• گیتا موللی ³
• عباس مهوش ورنوسفادرانی ⁴

¹ کارشناس ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

² مربی، عضو هیات علمی ،گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی،مرکز تحقیقات علوم اعصاب اطفال تهران، ایران

³ دکترای روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی،مرکز تحقیقات علوم اعصاب اطفال تهران، ایران

⁴ کارشناسی ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی سازمان آموزش و پرورش استان مرکزی ، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

چکیده

چکیدهمقدمه: با افزایش تلفیق دانش آموزان دارای ناتوانی در کلاس‌های عادی، به کارگیری راهکارهایی که موجب بهبود نگرش نسبت به این افراد می‌شود، ضروری به نظر می رسد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر برنامه آگاه سازی بر بهبود نگرش دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی در دو حیطه جامعه طلبی و موقعیت تحصیلی در مدارس تلفیقی نسبت به همسالان دارای ناتوانی جسمی- حرکتی است.مواد و روش ها: با استفاده از نمونه گیری چند مرحله ای 62 دانش آموز دختر پایه پنجم ابتدایی از 2 مدرسه تلفیقی شهر اراک در سال تحصیلی 92-1391 به صورت تصادفی انتخاب و در گروه مداخله (31نفر) و کنترل (31نفر) قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه نگرش سنج گش (1993)، نگرش دانش آموزان مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها، با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس دو متغیری و آزمون توکی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج بیانگر آن بود که نگرش دانش آموزان گروه مداخله، در مقیاس های جامعه طلبی و موقعیت تحصیلی، پس از شرکت در برنامه آگاه سازی در مقایسه با گروه گواه به طور معنادار افزایش یافته است.نتیجه گیری: شرکت دانش آموزان در برنامه آگاه سازی، موجب بهبود نگرش آن‌ها نسبت به همسالان دارای اختلال حسی- حرکتی می شود.کلید واژگان : مدارس تلفیقی، تغییر نگرش، ناتوانی.