نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• لیلا سیمرغ ¹
• گیتی ترکمان ²
• سید محمد فیروزآبادی ³
• صدیقه کهریزی ⁴
• محسن ناجی ⁵

¹ گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

² استاد، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

³ استاد، گروه فیزیک پزشکی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

⁴ استادیار، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

⁵ مربی، گروه مهندسی پزشکی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دزفول، اهواز، ایران

چکیده

مقدمه: اثر ویبره کل بدن (Whole body vibration یا WBV) بر پاسخ الکترومایوگرافیک عضلات، بیشتر به صورت حاد و فوری و اغلب در نواحی نزدیک به صفحه ویبره مورد مطالعه قرار گرفته و بررسی اثرات بلندمدت‌تر WBV بر پاسخ الکترومایوگرافی عضلات دور از صفحه ویبره، به ویژه با دید درمانی مورد غفلت واقع شده است. هدف از این مطالعه، بررسی پاسخ الکترومایوگرافیک عضلات دور از صفحه ویبره به تحریک ویبره با دید درمانی، در نواحی مهم از نظر شکستگی‌های استخوانی حاصل از بیماری پوکی استخوان و در جمعیت در معرض خطر ابتلا به این بیماری یعنی زنان بود. مواد و روش‌ها: 12 زن جوان سالم غیر ورزشکار (71/2 ± 66/25 سال) در مطالعه طراحی شده به صورت کارآزمایی بالینی یک سوکور شرکت کردند و به طور تصادفی به یکی از گروه‌های ویبره کل بدن (WBV) (تمرین سمی اسکوات استاتیک + ویبره؛ ویبره عمودی، فرکانس 30 هرتز و دامنه قله به قله جابه‌جایی 3 میلی‌متر) و درمان‌نما (تمرین سمی اسکوات استاتیک بدون ویبره) وارد شدند. به استثنای خاموش بودن دستگاه WBV در گروه درمان‌نما، پروتکل تمرین در هر دو گروه یکسان بود. آزمون‌های الکترومایوگرافی عضلات ارکتور اسپاین کمر، گلوتئوس ماگزیموس و رکتوس فموریس قبل و بعد از 12 جلسه تمرین انجام و پاسخ‌های دامنه فعالیت الکترومایوگرافی عضله (Root mean square of Electromyography یا RMS EMG) و فرکانس میانه برای تجزیه و تحلیل استخراج شد. یافته‌ها: پاسخ RMS دو عضله ارکتور اسپاین کمر (017/0 = P)، گلوتئوس ماگزیموس (014/0 = P) و همچنین فرکانس میانه عضله ارکتور اسپاین کمر (020/0 = P) در اثر تمرین WBV نسبت به قبل از تمرین افزایش نشان داد، اما اثر خالص WBV در مقایسه با تمرین درمان‌نما فقط در RMS عضله گلوتئوس ماگزیموس افزایش معنی‌داری داشت (001/0 > P) و این افزایش به طور قابل توجهی بیش از دو عضله دیگر بود (001/0 = P). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه حاکی از تأثیر مثبت خالص 12 جلسه تمرین با WBV بر دامنه فعالیت الکتریکی عضله گلوتئوس ماگزیموس بود. این عضله دور از صفحه ویبره بود و یکی از عضلاتی است که تقویت آن می‌تواند باعث وارد آوردن نیروهای فیزیولوژیک بر تروکانتر بزرگ فمور و شاید تقویت آن شده و از شکستگی‌های حاصل از بیماری پوکی استخوان در این ناحیه پیشگیری نماید. اهمیت کلینیکی این یافته باید در مطالعات و جمعیت‌های دیگر مانند زنان یائسه بیشتر تحقیق گردد. کلید واژه‌ها: تمرین WBV، زنان، RMS، فرکانس میانه، فعالیت الکتریکی عضله، پوکی استخوان