پژوهش در علوم توانبخشی

ارتباط و پایایی آزمون‌های تعیین پای غیربرتر جهت ارزیابی تعادل در وضعیت ایستاده

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 استادیار، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت ‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران

2 استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

3 دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران

10.22122/jrrs.v13i5.3014

چکیده

مقدمه: تعیین پای غیربرتر در تحقیقات تعادلی حایز اهمیت است. به دلیل فقدان آزمون مشخص جهت تعیین پای غیربرتر، محققان پای برتر را تعیین، سپس پای مخالف را به عنوان پای غیربرتر در نظر می‌گیرند. از آن جایی که روش استفاده شده از جهاتی دارای اشکال می‌باشد، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط و پایایی آزمون‌های تعیین پای‌ غیربرتر هنگام اجرای آزمون‌های تعادلی انجام شد.مواد و روش‌ها: 28 زن به روش نمونه‌گیری هدفمند در دسترس از میان دانشجویان 25-18 ساله دانشگاه الزهرا (س) انتخاب و به مطالعه وارد شدند. آزمون‌های میدانی و آزمایشگاهی عبارت از آزمون‌های تعیین پای ترجیحی حین اجرای Stability task، آزمون عملکردی Stability task، آزمون‌های تعادلی Single-leg stance و آزمون توزیع‌ وزن روی پاها حین Double leg stance بودند. جهت بررسی توزیع وزن روی پاها، از Force plate و سیستم تجزیه و تحلیل حرکت استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها، از نرم‌افزار MATLAB استفاده گردید. واکاوی آماری، با استفاده از نرم‌افزار SPSS صورت گرفت.یافته‌ها: بیشترین میزان همبستگی (85/0 = r) مربوط به دو آزمون اجرای حرکت لی‌لی و فرود از ارتفاع بود (001/0 = P). همچنین، بین این دو آزمون (حرکت لی‌لی و فرود) و آزمون فاصله مهارت لی‌زدن، همبستگی متوسط (47/0 = r و 40/0 = r) وجود داشت (005/0 = P). نتایج پایایی آزمون‌ها نیز نشان دادند که تنها همین سه آزمون از پایایی بالا برخوردار بودند. یافته‌ دیگر این بود که وقتی روش محاسبه میانگین‌ها تعدیل شد (استفاده از میانگین دو تکرار) همبستگی اندک اما معنی‌داری بین آزمون Single-leg stance و آزمون‌های فرود از ارتفاع (28/0 = r) و فاصله مهارت لی‌زدن (29/0 = r) وجود داشت (020/0 = P). بین آزمون توزیع وزن بر روی پاها و آزمون‌های مهارتی Stability task و تعادلی Single-leg stance، هیچ گونه ارتباط معنی‌داری دیده نشد.نتیجه‎گیری: آزمون‌های تعیین پای اتکا، باید متناسب با وظیفه‌ حرکتی در تحقیق باشند. آزمون‌های تعادلی Single-leg stance استفاده شده در تحقیق حاضر، از پایایی قابل ‌قبول برخوردار نبودند و بر اساس آزمون‌های مهارتی Stability task و تعادلی Single-leg stance مورد استفاده در این پژوهش، نمی‌توان نحوه توزیع وزن روی پاها در وضعیت Double leg stance را‌ نشان داد.

کلیدواژه‌ها

  1. Harris AJ. Lateral dominance and reading disability. J Learn Disabil 1979; 12(5): 337-43.
  2. Papadatou-Pastou M. Handedness and language lateralization: Why are we right-handed and left-brained? Hellenic Journal of Psychology 2011; 8: 248-65.
  3. Velotta J, Weyer J, Ramirez A, Winstead J, Bahamonde R. Relationship between leg dominance tests and type of task. Portuguese Journal of Sport Sciences 2011; 11(Suppl 2): 1035-8.
  4. Bhise SA, Patil NK. Dominant and non-dominant leg activities in young adults. International Journal of Therapies and Rehabilitation Research 2016; 5(4): 257-64.
  5. Gentry V, Gabbard C. Foot-preference behavior: A developmental perspective. J Gen Psychol 1995; 122(1): 37-45.
  6. Clifford AM, Holder-Powell H. Postural control in healthy individuals. Clin Biomech (Bristol, Avon) 2010; 25(6): 546-51.
  7. Kilroy EA, Crabtree OM, Crosby B, Parker A, Barfield WR. The effect of single-leg stance on dancer and control group static balance. Int J Exerc Sci 2016; 9(2): 110-20.
  8. Georgios G, Kollias N, Charalampos T, Konstantinos A. Over-representation of mixed-footedness among professional and semi-professional soccer players: An innate superiority or a strategic advantage? J Hum Movement Stud 2002; 42(1): 19-29.
  9. Reed S, Jennings N, Nakamura J, Wilson A. Determining leg dominance using the Unipedal Stance Test (UPST). Proceedings of the Physical Therapy Research Symposium; 2015 Oct 24; Tacoma, WA, USA.
  10. van Melick N, Meddeler BM, Hoogeboom TJ, Nijhuis-van der Sanden MWG, van Cingel REH. How to determine leg dominance: The agreement between self-reported and observed performance in healthy adults. PLoS One 2017; 12(12): e0189876.
  11. Swearingen J, Lawrence E, Stevens J, Jackson C, Waggy C, Davis DS. Correlation of single leg vertical jump, single leg hop for distance, and single leg hop for time. Phys Ther Sport 2011; 12(4): 194-8.
  12. Yamamoto A, Sasagawa S, Oba N, Nakazawa K. Behavioral effect of knee joint motion on body's center of mass during human quiet standing. Gait Posture 2015; 41(1): 291-4.
  13. Freitas SM, Duarte M. Joint coordination in young and older adults during quiet stance: effect of visual feedback of the center of pressure. Gait Posture 2012; 35(1): 83-7.
  14. Rougier PR. Relative contribution of the pressure variations under the feet and body weight distribution over both legs in the control of upright stance. Journal of Biomechanics 2007; 40(11): 2477-82.
  15. Faul F, Erdfelder E, Lang AG, Buchner A. G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behav Res Methods 2007; 39(2): 175-91.
  16. Dorneles PP, de Silva FS, Mota CB. Comparison of postural balance among groups of women with different age ranges. Fisioterapia e Pesquisa 2015; 22(4): 392-7.
  17. de Almeida IA, Terra MB, de Oliveira MR, Silva Junior RA, Ferraz HB, Santos SMS. Comparing postural balance among older adults and Parkinson's disease patients. Motriz: Rev Educ Fis 2016; 22(4): 261-5.
  18. Fong SSM, Chung LMY, Bae YH, Vackova D, Ma AWW, Liu KPY. Neuromuscular processes in the control of posture in children with developmental coordination disorder: Current evidence and future research directions. Curr Dev Disord Rep 2018; 5(1): 43-8.
  19. Samaei A, Bakhtiary AH, Elham F, Rezasoltani A. Effects of genu varum deformity on postural stability. Int J Sports Med 2012; 33(6): 469-73.
  20. Sziver E, Nagy E, Preszner-Domjan A, Posa G, Horvath G, Balog A, et al. Postural control in degenerative diseases of the hip joint. Clin Biomech (Bristol, Avon) 2016; 35: 1-6.
  21. Bahamonde R, Weyer J, Velotta J, Middleton A. Effects of leg dominance on the single leg hop functional test in non-injured adults. Proceedings of the 30th Annual Conference of Biomechanics in Sports; 2012; Melbourne, Australia. p. 31-4.
  22. Clark MS. The Unilateral Forefoot Balance Test: Reliability and validity for measuring balance in late midlife women. NZ Journal of Physiotherapy 2007; 35(3): 110-8.
  23. Chapman JP, Chapman LJ, Allen JJ. The measurement of foot preference. Neuropsychologia 1987; 25(3): 579-84.
  24. Ludwig O, Simon S, Piret J, Becker S, Marschall F. Differences in the dominant and non-dominant knee valgus angle in junior elite and amateur soccer players after unilateral landing. Sports 2017; 5(1): 14.
  25. Springer BA, Marin R, Cyhan T, Roberts H, Gill NW. Normative values for the unipedal stance test with eyes open and closed. J Geriatr Phys Ther 2007; 30(1): 8-15.
  26. Winter DA. Human balance and posture control during standing and walking. Gait Posture 1995; 3(4): 193-214.
  27. Ghazaleh L, Anbarian M, Damavandi M. Prediction of body center of mass acceleration from trunk and lower limb joints accelerations during quiet standing. Physical Treatment 2017; 7 (2): 103-12.
  28. Nunnally JC. Psychometric theory. New York, NY: McGraw-Hill; 1978.
  29. Alonso AC, Brech GC, Bourquin AM, Greve JM. The influence of lower-limb dominance on postural balance. Sao Paulo Med J 2011; 129(6): 410-3.
  30. Tsang WW, Hui-Chan CW. Static and dynamic balance control in older golfers. J Aging Phys Act 2010; 18(1): 1-13.
پژوهش در علوم توانبخشی
دوره 13، شماره 5 - شماره پیاپی 5
دی 1397
صفحه 255-262