نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2 استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
3 استادیار، گروه بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: ناهنجاری در اندام تحتانی میتواند بر روی بیومکانیک حرکات انسان مانند راه رفتن تأثیر بگذارد. مفصل مچ پا در جذب نیروها طی راه رفتن فعالیت بالایی دارد و ناهنجاریهایی مانند زانوی ضربدری میتواند فعالیت آن را مختل کند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره تمرین اصلاحی با تراباند بر همانقباضی مفصل مچ پای افراد دارای زانوی ضربدری طی راه رفتن بود.مواد و روشها: 24 دانشجوی پسر دارای زانوی ضربدری 20 تا 30 سال، به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و تجربی قرار گرفتند. تمرینات اصلاحی به مدت 8 هفته با استفاده از تراباند برای گروه تجربی انجام شد. فعالیت الکتریکی عضلات منتخب به وسیله دستگاه الکترومایوگرافی (Electromyography یا EMG) ثبت گردید. دادهها با استفاده از آزمون Repeated measures ANOVA در سطح معنیداری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: در گروه تمرین، افزایش معنیداری در همانقباضی عمومی مفصل مچ پا طی فاز تماس پاشنه در مرحله پیشآزمون در مقایسه با پسآزمون مشاهده گردید (044/0 = P، 12/0 = d). سایر مؤلفهها هیچگونه اختلاف معنیداری را نشان نداد (050/0 < P).نتیجهگیری: به طور کلی، افزایش همانقباضی عمومی مفصل مچ پا طی فاز تماس پاشنه پس از تمرینات اصلاحی، نشان دهنده افزایش حمایت عضلات از این مفصل میباشد.
کلیدواژهها