نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 کارشناس ارشد، گروه آسیبشناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
2 استادیار، گروه فیریولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
چکیده
مقدمه: تغییرات در کمربند شانه و کتف به هم مرتبط هستند و بیان شده است که انحراف وضعیتی کمربند شانه با عدم تعادل عضلانی اطراف شانه همزمان است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین شاخصهای کتف و پکتورالیس مینور پس از یک دوره تمرینات منتخب کششی- قدرتی در افراد شانه به جلو بود. مواد و روشها: بر این اساس افراد با وضعیت شانه به جلو با استفاده از صفحه شطرنجی از بین دانشآموزان دختر 12-9 ساله غربالگری شده و از بین آنها 20 نفر به صورت تصادفی گزینش شدند. پس از تکمیل فرمهای پرسشنامه و رضایتنامه، وضعیت شانه به جلو با دستگاه چهارگوش دوگانه (فاصله زایده آخرومی شانه از دیوار)، فاصله بین نقطه میانی حفره جناغی با زایده غرابی و فاصله افقی لبه خلفی جانبی آخروم با ستون فقرات به منظور اندازهگیری شاخص کتف، فاصله بین نقطه میانی حفره جناغی با زایده غرابی و نقطه میانی دندههای سوم تا پنجم (طول عضله پکتورالیس مینور) و قد آزمودنیها به منظور اندازهگیری شاخص پکتورالیس مینور با متر نواری اندازهگیری گردید. آزمودنیها با توجه به فاصله شانه از دیوار، به گروههای همگن شاهد و تجربی تفکیک شدند و سپس گروه تجربی تمرینات منتخب 6 هفتهای را اجرا کردند. یافتهها: تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که تمرین در گروه تجربی باعث کاهش معنیدار 12 درصدی ناهنجاری شانه به جلو (008/0 = P)، افزایش معنیدار فاصله SN (Sternal notch) به CP (Coracoied prossess) (024/0 = P)، بهبود معنیدار شاخص پکتورالیس مینور (019/0 = P) و شاخص کتف (023/0 = P) شد. تأثیر معنیداری در فاصله PLA (Posterolateral acromion) به TS (Thoracic spine) مشاهده نشد و رابطه معنیداری بین شاخصهای کتف و پکتورالیس مینور (080/0 = P) وجود داشت. نتیجهگیری: اجرای یک دوره تمرین درمانی موجب بهبود وضعیت شانه، شاخص کتف و شاخص پکتورالیس مینور افراد شانه به جلو میشود و همچنین شاخص کتف و شاخص پکتورالیس مینور دارای همبستگی مثبت بالایی میباشند. کلید واژهها: شاخص کتف، شاخص پکتورالیس مینور، تمرینات اصلاحی، شانه به جلو