نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• سجاد عامل عینی ¹
• عبدالکریم کریمی ²
• زهرا سادات رضائیان ²

¹ دانشجوی کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات اختلالات اسکلتی- عضلانی و کمیته تحقیقات دانشجویی دانشجویان توانبخشی (تریتا)، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

² استادیار، مرکز تحقیقات اختلالات اسکلتی- عضلانی و گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: در مورد استفاده از تمرینات فعال در مرحله حاد در افراد مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی اختلاف نظر وجود دارد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثرات درمان استاندارد با و بدون تمرین درمانی در مبتلایان به کمردرد حاد غیر اختصاصی بود. مواد و روش‌ها: تعداد 43 فرد مبتلا به کمردرد حاد غیر اختصاصی به صورت تصادفی به دو گروه آزمون (مانیپولاسیون و تمرین درمانی 21 نفر) و گروه شاهد (مانیپولاسیون 22 نفر) تقسیم شدند. پس از اخذ رضایت‌نامه آگاهانه، اطلاعات جمعیت‌شناسی افراد در فرم مخصوص ثبت گردید. اثرات ضد درد فوری مانیپولاسیون ستون فقرات به وسیله VAS، قبل و بلافاصله بعد از مانیپولاسیون ستون فقرات در هر گروه اندازه‌گیری شد. میزان ناتوانی عملکردی بر اساس نمره پرسش‌نامه Oswestry و درد قبل از اولین جلسه درمان، در پایان آخرین جلسه درمان و یک ماه بعد از اتمام درمان جمع‌آوری شد. یافته‌ها: تعداد 40 نفر مراحل مختلف مطالعه را به طور کامل پشت سرگذاشتند. در هر دو گروه آزمون و شاهد بهبودی معنی‌داری در شدت درد (001/0 > P) و نمره ناتوانی عملکردی (001/0 > P) به دنبال اتمام درمان مشاهده شد، هر چند تفاوت دو گروه در میزان درد (24/0 = P) و ناتوانی عملکردی (42/0 = P) معنی‌دار نشد. از سوی دیگر، میزان کاهش درد بلافاصله بعد از انجام مانیپولاسیون به صورت معنی‌داری کاهش داشت (001/0 > P). نتیجه‎گیری: به نظر می‌رسد که برخلاف بهبود معنی‌دار ناتوانی عملکردی و درد مبتلایان به کمردرد حاد غیر اختصاصی بلافاصله پس از مانیپولاسیون و تمرین درمانی، این بهبودی تفاوت معنی‌داری با بهبودی ناشی از استفاده از مانیپولاسیون به تنهایی ندارد. انجام مطالعات بیشتر با استفاده از برنامه‌های تمرین درمانی مختلف و در انواع مختلف کمردرد توصیه می‌شود.