نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• نسرین گوهری ¹
• محسن فیروز بخت ²
• منصور اسماعیل زاده ³
• فاطمه مشهدی حسین ⁴
• وحید راشدی ⁵

¹ دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی همدان، همدان، ایران

² گروه غربالگری مرکز توسعه پیشگیری سازمان بهزیستی کشور، تهران، ایران

³ معاونت امور فرهنگی و پیشگیری سازمان بهزیستی کشور ، تهران، ایران

⁴ معاونت امور فرهنگی و پیشگیری بهزیستی شهرستان ورامین، تهران، ایران

⁵ مرکز تحقیقات مسائل اجتماعی روانی سالمندان، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: افت شنوایی دایمی، یکی از شایعترین اختلالات مادرزادی با شیوع 1 تا 3 در 1000 تولد گزارش شده است. بهترین راه تشخیص زود هنگام این مشکل، غربالگری همگانی شنوایی می باشد. این مطالعه، به بررسی تاریخچه غربالگری و میزان شیوع کم شنوایی در بین نوزادان متولد شده و نتایج به دست آمده از پروتکل های مختلف غربالگری شنوایی در شهر ورامین می پردازد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی بر روی 29476 نوزاد متولد شده در شهر ورامین از دی ماه سال 1380 تا پایان سال 1391 صورت گرفت. از سال 1380 تا 1390 پروتکل TEOAE-TEOAE و از سال 1390 تا 1391  پروتکلTEOAE-AABR انجام شد. درصورت منفی بودن آزمایش در دو مرحله، ارزیابی های تشخیصیABR  و ارجاع به متخصص گوش، حلق و بینی انجام پذیرفت و پس از تشخیص قطعی در صورت نیاز، مداخلات توانبخشی صورت گرفت. یافته ها: شیوع میزان کم شنوایی در اولین پروتکل 6/1 در 1000 تولد  و در دومین پروتکل 2 در 1000 تولد گزارش شود. 55 درصد نوزادان مبتلا به افت شنوایی دارای عوامل خطر و 45 درصد موارد مبتلا به افت شنوایی فاقد هرگونه عامل خطر بودند. نتیجه گیری: با توجه به آمار به دست آمده از شیوع کم شنوایی در نوزدان بدون عوامل خطر، انجام آن برای همه الزامی بوده و از آن جا که پاسخ های مثبت کاذب نگرانی های بسیاری برای خانواده ها به بار می آورد، جهت حمایت از آن ها سعی در هر چه بهتر شدن پروتکل های غربالگری نماییم. کلید واژه ها: غربالگری همگانی شنوایی نوزادان، کاهش شنوایی،