نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 کارشناس ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
2 استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
3 کارشناس ارشد، گروه حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت معلم تهران، تهران، ایران
4 اپیدمیولوژیست، گروه بهداشت و مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
چکیده
مقدمه: دیسمنوره اولیه یا قاعدگی دردناک بدون حضور عارضه پاتولوژیک لگنی، از شایعترین شکایات در طب زنان میباشد. هدف کلی این تحقیق بررسی اثر تمرینات پیلاتس بر دیسمنوره اولیه بود.مواد و روشها: در این مطالعه مداخلهای از میان 1500 نفر دانشجوی دختر، 40 دختر 18 تا 25 ساله غیر ورزشکار مبتلا به دیسمنوره اولیه به صورت هدفمند انتخاب و به دو گروه تجربی (20 نفر) و شاهد (20 نفر) تقسیم شدند. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه سنجش دیسمنوره اولیه استفاده گردید. نمونهها تمرینات پیلاتس را به مدت هشت هفته زیر نظر مربی پیلاتس انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای Shapiro-Wilk، ANOVA با اندازهگیری مکرر و t Dependent با تعیین سطح معنیداری 0/05 ≤ P استفاده شد.یافتهها: بهبود معنیداری در شدت درد (0/001 > P) و مدت درد (0/001 > P) در گروه پیلاتس پس از درمان دیده شد. اما از نظر میزان خونریزی (0/18 = P) اختلاف معنیداری مشاهده نشد. در گروه شاهد نیز تغییر معنیداری در این شاخصها دیده نشد. از طرف دیگر، مقایسه دادههای دو گروه اختلاف معنیداری را در شدت درد (0/001 > P) و مدت درد (0/001 > P) پس از مداخله نشان داد. اما از نظر میزان خونریزی (1/00 = P) بین دو گروه اختلاف معنیداری دیده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نوع خاص تمرینات پیلاتس، این تمرینات شاید بتواند باعث کاهش شدت و مدت درد دیسمنوره اولیه گردد.کلید واژهها: دیسمنوره اولیه، تمرینات پیلاتس، دانشجویان دختر