نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• نرگس قمری ¹
• شهلا رفیعی ²
• رمضان سلطانی ³
• زهرا قمری ⁴
• مینا احمدی کهجوق ¹

¹ دانشجوی دکتری، گروه کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

² کارشناس ارشد، گروه کاردرمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

³ کارشناس ارشد، گروه روان‌سنجی، مدرسه استثنایی شهرستان قدس، تهران، ایران

⁴ کارشناس، گروه کاردرمانی، مدرسه استثنایی شهرستان فیروزآباد، فارس، ایران

چکیده

مقدمه: سندرم داون به عنوان یک اختلال ژنتیکی، از عوامل عمده عقب ماندگی ذهنی است که منجر به تأخیر در مهارت‌های حرکتی از قبیل حرکات ظریف، حرکات درشت، قدرت و کنترل بینایی- حرکتی می‌گردد. زبردستی یک مهارت عملکردی دست می‌باشد و نیازمند هماهنگی حرکات درشت و ظریف است که تحت تأثیر مشکلات حرکتی در این کودکان قرار می‌گیرد. نظر به اهمیت توسعه حرکات درشت، ظریف و هماهنگی بین آن‌ها جهت اجرای فعالیت‌هایی مانند زبردستی، هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تأثیر تمرینات درکی- حرکتی بر زبردستی کودکان مبتلا به سندرم داون بود.مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی از نوع طرح تک‌آزمودنی با استفاده از نمونه در دسترس انجام گرفت. شرکت ‌کننده‌ها در فاز پایه به صورت دو بار در هفته با آزمون Purdue Pegboard مورد ارزیابی قرار گرفتند. در فاز درمان به مدت 5/1 ماه، هر هفته 3 جلسه 60 دقیقه‌ای در تمرینات ادراکی- حرکتی شرکت کردند. جهت بررسی الگوی تغییرات در فاز پایه و درمان، از آماره C و آزمون Bayesian analyze استفاده گردید.یافته‌ها: طبق نتایج آزمون Bayesian analyze، تمرینات درکی- حرکتی بر زبردستی بر اساس میانگین نمرات مونتاژ (Mean montage score)، دارای تأثیر خیلی قوی در شرکت کنندگان 1 و 2، قوی تا خیلی قوی در شرکت کننده چهار، متوسط تا قوی در شرکت کننده پنج و تأثیر ضعیف در شرکت کننده سه بود.نتیجه‎گیری: تمرینات درکی- حرکتی می‌تواند مداخله مؤثری برای بهبود زبردستی کودکان مبتلا به سندرم داون باشد. از این‌رو، مطالعات با متدولوژی قوی‌تری لازم است. 

کلیدواژه‌ها

• کودکان مبتلا به سندرم داون
• زبردستی
• تمرینات درکی- حرکتی