نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• ستاره دینلی ¹
• رخساره بادامی ²
• زهره مشکاتی ²
• سحر فائقی ³

¹ دانشجوی دکتری تخصصی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

² دانشیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

³ دکتری تخصصی جامعه‌شناسی فرهنگی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: تقاضاهای فزاینده برای پیروزی و اهداف سطح بالا در ورزش حرفه‌ای، از جمله دلایل شایعی است که منجر به تنش رقابتی می‌شود. با این حال، به نظر می‌رسد که برخی بازیکنان سرسخت‌تر، بهتر از دیگران موقعیت‌های تنش‌آور را مدیریت می‌کنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر تجارب نامطلوب دوران کودکی بر چشم‌انداز زندگی و سرسختی ورزشکاران انجام شد.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. شرکت‌کنندگان تحقیق را 201 ورزشکار (99 دختر و 112 پسر) 18 تا 22 ساله رشته‌های ورزشی مختلف شهر اصفهان تشکیل داد که در مسابقات کشوری شرکت کرده بودند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه تجارب نامطلوب کودکی (Adverse Childhood Experiences یا ACEs) Murphy و همکاران، پرسش‌نامه تغییر چشم‌انداز Joseph، Williams و Yule و مقیاس کوتاه سرسختی Bartone استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و اثرات مستقیم و غیر مستقیم متغیرها جهت بررسی نقش میانجی‌گری بررسی گردید.یافته‌ها: تجارب نامطلوب دوران کودکی، تأثیر معنی‌داری بر روی چشم‌انداز مثبت (048/0 = P) و منفی (001/0 = P) زندگی می‌گذارد. چشم‌انداز مثبت (021/0 = P) و منفی (003/0 = P) نیز بر روی سرسختی تأثیر داشت. تجارب نامطلوب دوران کودکی به طور مستقیم روی سرسختی تأثیر نگذاشت (050/0 < P)، اما این تأثیر با میانجی‌گری چشم‌انداز معنی‌دار بود (020/0 = P).نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که تجارب نامطلوب دوران کودکی، بر روی چشم‌انداز زندگی در ورزشکاران تأثیر می‌گذارد. اگر این تأثیر مثبت باشد، سرسختی را افزایش می‌دهد و اگر منفی باشد، باعث کاهش سرسختی می‌شود.