نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری، گروه آسیبشناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه تهران، پردیس بینالملل کیش، کیش، ایران
2 استاد، گروه آسیبشناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3 استادیار، گروه آسیبشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
4 استادیار، گروه آسیبشناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: تمرین درمانی، یکی از روشهای مکمل درمانی برای توانبخشی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis یا MS) محسوب میشود. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه تأثیر هشت هفته تمرینات تعادلی، مقاومتی و ترکیبی (تعادلی- مقاومتی) بر تعادل، راه رفتن و کیفیت زندگی زنان مبتلا به MS بود.مواد و روشها: تعداد 30 زن مبتلا به MS با میانگین سنی 1/4 ± 6/34 سال و با توجه به سطح ناتوانی، در سه گروه تمرینات تعادلی، مقاومتی و ترکیبی (تعادلی- مقاومتی) قرار گرفتند. آزمون تعادلی Berg (Berg Balance Scale یا BBS)، آزمون مسافت 6 دقیقه راه رفتن، پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به MS (54-Multiple Sclerosis Quality of Life یا 54-MSQOL) و شاخص وضعیت گسترش ناتوانی (Expanded Disability Status Scale یا EDSS) به ترتیب برای سنجش تعادل، راه رفتن، کیفیت زندگی و میزان ناتوانی شرکت کنندگان استفاده گردید. بیماران به مدت هشت هفته تمرینات مورد نظر را انجام دادند. آزمونهای ANOVA، Tukey و Paired t جهت تجزیه و تحلیل دادهها مورد استفاده قرار گرفت.یافتهها: تمرینات تعادلی و مقاومتی منجر به بهبود نمرات تعادل شد و همچنین تمرینات مقاومتی و ترکیبی باعث بهبود راه رفتن گردید. اما بر کیفیت زندگی بیماران تأثیر قابل ملاحظه ای نداشت.نتیجهگیری: به دلیل اثربخشی بیشتر تمرینات تعادلی و مقاومتی بر تعادل و تمرینات مقاومتی و ترکیبی بر راه رفتن استفاده از این تمرینات به عنوان روش مکمل توانبخشی، در بیماران مبتلا به MS ارجحیت دارد
کلیدواژهها