نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• رسول عابدان زاده ¹
• بهروز عبدلی ²
• علیرضا فارسی ²

¹ دانشجوی دکتری، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

² دانشیار، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی تأثیربازخورد حسی بر سرعت انتقال فاز نسبی الگوی هماهنگی دودستی برون مرحله در میان افراد سالمند بود.مواد و روش‌ها: برای این منظور، 15 مرد سالمند سالم با دامنۀ سنی 60 تا 70 سال که همگی راست دست بودند به صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان حرکت خود رابر روی دستگاه هماهنگی دو دستیبا فرکانس 75/0 هرتز و با الگوی هماهنگی برون مرحله شروع کرده و به تدریج هر 5 ثانیه، 25/0 هرتز به فرکانس افزوده شد تا در نهایت فرکانس 5 هرتز که انجام تکلیف خاتمه یابد. این تکلیف تحت 8 وضعیت حسی متفاوت اجرا شد. داده‌ها توسط تحلیل واریانس2×2×2 با اندازه‌گیری مکررو آزمون Paired t برای مقایسه‌های دو به دوی اثرات تعاملی با تصحیح Bonefrroni بررسی شدند.یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که اثر اصلی حس عمقی (001/0 = P)، شنوایی(001/ 0=P )و اثر تعامل دوطرفۀ شنوایی-بینایی (022/0 = P) معنی‌دار بود. این یافته‌ها بر تأثیر مثبت بازخوردشنوایی و حس عمقی و همچنین تأثیر بیشتر وجود اطلاعات شنوایی در مقابل عدم وجود بینایی بر سرعت انتقال فاز نسبی دلالت کردند.نتیجه‎گیری: یافته‌ها نشان داد که اجرای تکلیف هماهنگی دو دستی حاضر تحت کنترل سیستم حلقه بسته بود. همچنین بازگوکنندۀ نقش پارامتر کنترل (فرکانس) در سرعت انتقال فاز نسبی از الگوی ناپایدار به الگوی پایدارتر با افزایش سرعت حرکت بود. از آنجایی که اجرای الگوی هماهنگی سالمندان توسطمداخلات شنوایی و حس عمقی بیشتر از مداخله بینایی تخریب شد و به دنبال آن تغییرپذیری بیشتر و در نهایت انتقال فاز سریع‌تری را نشان دادند، می‌توان نتیجه گرفت که این افراد بیشتر بر حس عمقی و شنوایی خود برای اجرای الگوی هماهنگی دو دستی متکی می‌باشند.

کلیدواژه‌ها

• هماهنگی دو دستی
• درون مرحله
• برون مرحله
• فاز نسبی
• سالمند