نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی ارشد هنرهای رایانهای، دانشکده چند رسانهای، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
2 کارشناس ارشد مهندسی کامپیوتر (هوش مصنوعی)، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 استادیار، دانشکده چند رسانهای، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
چکیده
مقدمه: چشمها منبع غنی برای جمعآوری اطلاعات در زندگی روزمره میباشند. استفاده از چشم به عنوان شکلی از ورودی دادهها، میتواند یک سیستم رایانهای را قادر سازد تا اطلاعات بیشتری کسب کند. کاربران میتوانند علاوه بر صفحه کلید و ماوس، از نگاه به عنوان شکلی از ورودی استفاده نمایند.مواد و روشها: در مطالعه حاضر، سامانهای برای نقاشی دیجیتال طراحی شد تا دادهها را از طریق دستگاه ردیاب چشم دریافت نماید و یک خروجی گرافیکی ارایه دهد. بدین منظور، از زبان برنامهنویسی #C استفاده گردید. برای ارزیابی این تجربه، از افرادی که سابقه طراحی به شیوه معمول داشتند، دعوت به همکاری شد و از آنها درخواست گردید که کیفیت تجربه خود را شرح دهند.یافتهها: با وجود سختی کنترل چشم و عدم تسلط کافی برای ترسیم با این شیوه، این تجربه خوشایند و لذتبخش توصیف شد و کاربران مایل به کار در این محیط نرمافزاری بودند.نتیجهگیری: افراد فارغ از نوع اثر به دست آمده از این شیوه نقاشی، روند تازه و نوآوری را جذاب دیدند و مایل به ادامه این تجربه بودند.
کلیدواژهها