نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• آتوسا ربیعی ¹
• بیژن شفیعی ²
• محبوبه مدرسی ³

¹ کارشناس ارشد، بخش گفتار‌درمانی بیمارستان روزبه، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

² کارشناس ارشد، گروه گفتار‌درمانی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

³ کارشناس، گروه گفتار‌درمانی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: کودکان آسیب‌دیده شنوایی شدید تا عمیق در درک و اکتساب زبان گفتاری مشکلات زیادی دارند. امروزه تحقیقات از اندازه‌گیری میزان واژگان به سمت درک فرایندهای یادگیری واژه‌ها، که شامل رشد مقوله معنی‌شناسی در این کودکان است، سوق داده شده‌اند. هدف از این پژوهش، بررسی تفاوت بین دانش‌آموزان شنوا و آسیب‌‌دیده شنوایی، در یکی از جنبه‌های معنی‌شناسی و درک واژه‌های مترادف بوده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی– تحلیلی- مقطعی بود. در این پژوهش 78 دانش‌آموز پایه پنجم ابتدایی شهر اصفهان در دو گروه 52 نفری شنوا و 26 نفری آسیب‌دیده شنوایی مورد مطالعه قرار گرفتند. در جمع‌آوری داده‌ها از دو آزمون نوشتاری استفاده شد؛ که آزمودنی‌ها می‌بایست در یک آزمون، مترادف واژه مورد نظر را در بافت جمله و در آزمون دیگر، مترادف واژه را در خارج از بافت جمله می‌نوشتند. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین گروه شنوا و گروه آسیب شنوایی در هر دو آزمون مشاهده گردید (05/0 > P). توانایی هر دو گروه دانش‌آموز در درک واژه‌های مترادف در بافت جمله، به طور معنی‌داری بالاتر از درک واژه‌های مترادف در خارج از بافت جمله بود (05/0 > P). نتیجه‎گیری: با توجه به اختلاف بین گروه شنوا با گروه آسیب‌دیده شنوایی، به نظر می‌رسد که مقوله معنی‌شناختی همچون سایر مهارت‌های زبانی تحت تأثیر سلامت شنوایی می‌باشد. به علاوه تفاوت نمرات در دو آزمون، نشان دهنده ساده‌تر بودن آزمون درک واژه‌های مترادف در بافت جمله می‌باشد. کلید واژه‌ها: آسیب شنوایی، معنی‌شناسی، مترادف، درک، دانش‌آموز