نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناس ارشد، گروه مدیریت توانبخشی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی تهران، تهران، ایران
2 دانشیار، گروه مدیریت توانبخشی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3 استادیار، گروه مدیریت توانبخشی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: یکی از بارزترین گروه افراد دارای ناتوانی، معلولین کمبینا و نابینا هستند که وجود معلولیت و نقص بینایی وضعیت کیفیت زندگی آنها را به شدت تحت تأثیر قرار میدهد. این مطالعه به ارزیابی رابطه نقص عملکردهای بینایی و کیفیت زندگی معلولین نابینا و کمبینا پرداخت.مواد و روشها: مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر در سال 1391 و در شهر زاهدان انجام شد. روش نمونهگیری به صورت سرشماری بود و 121 نفر از معلولین نابینا و کمبینای عضو سازمان بهزیستی شهر زاهدان که بالای 7 سال سن داشته و معلولیت دیگری نداشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا معاینات بینایی شامل بررسی حدت بینایی، دید محیطی و دید عمق انجام شد. سپس اطلاعات با استفاده از دو پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی نابینایان (که در سال 1386 به فارسی ترجمه شده بود و در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تدوین و پایایی آن به روش آزمون مجدد برآورد و مقدار همبستگی آن 89/0 به دست آمده بود) جمعآوری شد. در نهایت دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل گردید.یافتهها: میانگین کیفیت زندگی در زنان پایینتر از مردان بود. نتایج آزمون t این اختلاف را معنیدار نشان داد (001/0 > P). نتایج آزمون Mann-Whitney U نشان داد که افراد بدون دید عمق در بعد فراغت (009/0 = P) و اجتماعی (003/0 = P)، و افراد دارای دید تونلی در بعد خودمراقبتی و تحرک (001/0 > P) به طور معنیداری نسبت به افراد طبیعی نمره کیفیت زندگی پایینتری داشتند.نتیجهگیری: نقص دید محیطی، دید عمق، جنسیت و سطح تحصیلات اثر قابل توجهی بر کیفیت زندگی نابینایان در این منطقه دارد. با توجه به نتایج پژوهش، لزوم آموزش و ارایه برنامههای اجتماعی و تفریحی برای معلولین به خصوص زنان و همچنین انجام پژوهشهای بیشتر بسیار ضروری است.کلید واژهها: کیفیت زندگی، عملکرد بینایی، نابینا، کمبینا