نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه ارتوپدی فنی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2 دانشیار گروه ارتز و پروتز، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3 دانشیار، مرکز تحقیقات اسکلتی و عضلانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4 مربی، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: بیثباتی عملکردی به عنوان احساس خالی کردن مچ پا شرح داده میشود. نقص در حفظ تعادل یکی از اختلالات حسی- حرکتی مشاهده شده در افراد مبتلا به بیثباتی عملکردی میباشد که علت آن، آسیب گیرندههای آوران موجود در لیگامانها و کپسول مفصلی ذکر شده است. ارتز پا از طریق افزایش ورودیهای حسی از سطح پلانتار پا و همچنین جلوگیری از ایجاد گشتاور نامناسب در اطراف مفصل مچ پا میتواند موجب بهبود تعادل شود. از اینرو هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر گوه خارجی و گوه خارجی بافتدار بر تعادل استاتیک در بیماران مبتلا به بیثباتی عملکردی مچ پا بود.مواد و روشها: 20 ورزشکار با میانگین سنی 77/4 ± 57/25 سال و با تشخیص بیثباتی عملکردی یکطرفه مچ پا وارد مطالعه شدند. اندازهگیریها طی سه وضعیت با استفاده از دستگاه صفحه نیرو انجام گرفت. میانگین جابهجایی مرکز فشار، میانگین سرعت جابهجایی آن، مساحت ناحیه دایرهای محاط بر محدوده حرکت مرکز فشار (با اطمینان 95 درصد) و مساحت ناحیه چرخش مرکز فشار در واحد زمان به عنوان متغیرهای اندازهگیری تعادل محاسبه شد. نتایج با استفاده از آزمونهای ناپارامتریک Friedman و Wilcoxon تحلیل گردید.یافتهها: استفاده از ارتزهای پا باعث کاهش میزان متغیرهای میانگین جابهجایی کلی و قدامی- خلفی مرکز فشار، مساحت ناحیه دایرهای محاط بر محدوده حرکت مرکز فشار (با اطمینان 95 درصد) و افزایش متغیرهای میانگین جابهجایی داخلی-خارجی مرکز فشار، سرعت جابهجایی داخلی- خارجی مرکز فشار و مساحت ناحیه چرخش مرکز فشار در واحد زمان شد، اما هیچ کدام از این تفاوتها معنیدار نبود.نتیجهگیری: ارتزهای پا تغییر عمدهای در ثبات وضعیتی افراد دچار بیثباتی عملکردی مچ پا ایجاد نکرد.
کلیدواژهها