نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 کارشناس ارشد گفتاردرمانی، گروه آموزشی فیزیوتراپی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
2 کارشناس ارشد، گروه آموزشی گفتاردرمانی، دانشکده علوم توا نبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3 دکترای زبان شناسی، گروه هنر های نمایشی، دانشکده هنر های زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4 دکترای آمار زیستی، گروه آمار و ریاضی، دانشکده مدیریت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: چگونگی ارتباط میان پیچیدگی نحوی با ناروانیهای لکنت در سالهای اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر پیچیدگی نحوی بر میزان ناروانی گفتار بزرگسالان لکنتی و غیرلکنتی فارسیزبان بود. نتایج به دست آمده میتواند جهت شناخت بیشتر ماهیت لکنت بزرگسال و نیز یافتن شیوههای مناسبتر برای درمان آن کاربرد داشته باشد.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، دو گروه شامل 15 بزرگسال لکنتی و 15 بزرگسال غیرلکنتی تکزبانه و فارسیزبان بین سنین 15 تا 50 سال مورد بررسی قرار گرفتند؛ به طوری که دو گروه مورد مطالعه از لحاظ سن و جنس با یکدیگر مطابقت داشتند. برای بررسی ناروانی، دو دسته جملات شامل ساده و پیچیده برای هر گروه در نظرگرفته شد که به ترتیب بر طول جملات هر دسته یک تکواژ افزوده شد. پس از اجرای تکلیف تقلید جملات در دوگروه، اطلاعات به دست آمده توسط نرمافزار SPSS و با استفاده از آزمون آماری Paired t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: با افزایش پیچیدگی نحوی، میزان ناروانی گفتار بزرگسالان لکنتی و غیرلکنتی، افزایش معنیداری نداشت (05/0 > P). نتیجه گیری: بر اساس نتایج با افزایش پیچیدگی نحوی، میزان ناروانی گفتار بزرگسالان لکنتی و غیرلکنتی فارسیزبان در سطح تقلید جملات، افزایش معنیداری نداشته است. با توجه به یافتههای این مطالعه، به نظر میرسد که توجه به عوامل زبانی در کودکان و بزرگسالان لکنتی ضروری بوده و نیز توجه به افزایش تدریجی پیچیدگی نحوی در درمان از پیشنهادات مفید میباشد.کلید واژهها: لکنت، بزرگسالان، تقلید جملات، پیچیدگی نحوی