نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• مجتبی حشمتی پور ¹
• وجیهه آب روشن ²
• اعظم مسیحی ²

¹ گروه‌ فیزیوتراپی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

² کارشناس فیزیوتراپی

چکیده

مقدمه: مطالعات جدید نشان می‌دهند درمان با فشار و مکش متناوب (VCT) (vacuum compression therapy) با بهبود گردش خون شریانی و وریدی می‌تواند در بیماران مبتلا به لنگش متناوب و احتمالاً زخمهای ناشی از آنژیوپاتی مفید واقع شود. با توجه به این نکته، مطالعه حاضر برای بررسی کارایی VCT در درمان زخمهای ناشی از آنژیوپاتی در بیماران دیابتی طراحی و اجرا شده است.مواد و روشها: در یک کارآزمائی بالینی، 16 بیمار به مدت 4 هفته تحت درمان با VCT و سایر درمانهای معمول زخمهای دیابتی قرار گرفتند و 12 بیمار نیز در گروه شاهد فقط درمانهای معمول را دریافت کردند. کاهش اندازه سطح و عمق زخم در دو گروه پس از پایان دورهء درمان مورد مقایسه قرار گرفت.نتایج: میانگین اندازه سطح  زخم در گروه مداخله  34/0 ± 26/1 سانتیمتر مربع کاهش و در گروه شاهد28/0 ± 44/0 سانتیمتر مربع افزایش یافته بود (0000/0 = p). عمق زخم در پایان دوره درمان در گروه VCT به طور متوسط 63/0 ± 4 میلیمترکاهش یافته بود، در حالیکه در گروه شاهد21/0 ± 33/0  میلی‌متر افزایش نشان می­داد (0000/0 = p).بحث و نتیجه‌گیری:VCT می‌تواند به عنوان یک روش موثر در درمان زخم پای دیابتی مورد استفاده واقع شود. البته این روش نیز موارد منع استفاده و محدودیتهای خاص خود را دارد که در به کارگیری این روش باید به آنها توجه داشت.کلید واژه­ها:درمان با فشار و مکش متناوب، زخم دیابتی، لنگش متناوب، اندازه­گیری قدرت عضلانی با دست