نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 استادیار، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
2 کارشناسی علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: با از بین رفتن و یا کاهش ارتفاع قوس طولی داخلی در ناهنجاری کف پای صاف، بخش زیادی از نیروهای تماسی ناشی از وزن بدن به مفاصل بالاتر منتقل میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی نحوه توزیع وزن بر روی پاها و گشتاورهای خارجی عملکننده بر مچ پا در افراد مبتلا به ناهنجاری کف پای صاف انجام گردید.مواد و روشها: جامعه آماری تحقیق را زنان دانشجوی 19 تا 25 ساله در دانشگاه الزهرای تهران تشکیل دادند. 12 نفر فاقد ناهنجاری در گروه شاهد و 37 نفر مبتلا به ناهنجاری کف پای صاف در سه گروه تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی اول مبتلا به کف پای صاف یکطرفه و گروههای تجربی دوم و سوم به ترتیب مبتلا به کف پای صاف دوطرفه ثابت و دوطرفه متحرک بودند. به منظور بررسی نحوه توزیع وزن بر روی پاها و گشتاورهای خارجی عملکننده بر مچ پا، جابهجایی مرکز فشار پا در جهت داخلی- خارجی و قدامی- خلفی مورد محاسبه قرار گرفت. از فرسپلیت و 8 دوربین آنالیز حرکت جهت جمعآوری دادههای مطالعه استفاده گردید. نرمافزارهای MATLAB و SPSS به ترتیب جهت محاسبه جابهجایی مرکز فشار پا و تجزیه و تحلیل آماری دادهها مورد استفاده قرار گرفت.یافتهها: گروههای تجربی دوم و سوم و شاهد به طور معنیداری از پای راست خود برای تحمل وزن بدن استفاده میکردند (01/0 > P)؛ در حالی که در گروه تجربی اول اختلاف معنیداری در توزیع وزن روی پای صاف و سالم مشاهده نشد. اختلاف معنیداری در میانگین جابهجایی مرکز فشار پا در جهت قدامی- خلفی بین گروههای تجربی و شاهد وجود نداشت. در گروه تجربی دوم، اختلاف بین میانگین جابهجایی مرکز فشار پا در جهت قدامی- خلفی زیر پای راست و چپ معنیدار بود (02/0 = P). در گروه تجربی سوم نیز اختلاف معنیداری بین میانگین جابهجایی مرکز فشار پا در جهت قدامی- خلفی زیر پای راست و چپ مشاهده گردید (04/0 = P).نتیجهگیری: در زنان مبتلا به کف پای صاف دوطرفه، یکی از پاها بیشتر از پای دیگر تحت اعمال گشتاورهای خارجی قرار دارد و این پا هنگام قرارگیری در وضعیت ایستاده، مدت زمان بیشتری متحمل وزن بدن است.
کلیدواژهها