نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری رشد و تکامل و یادگیری حرکتی، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی، پردیس البرز، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2 دانشیار، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: استئوآرتریت زانو، از شایعترین مشکلات اسکلتی- عضلانی سالمندان است که منجر به کاهش تعادل و زمین خوردن میشود. از این رو، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر یک دوره تمرینات Tai Chi و مکمل گلوکوزامین سولفات بر تعادل زنان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو انجام شد.مواد و روشها: مطالعه حاضر، از نوع کارآزمایی بالینی بود و بر روی 75 زن سالمند مبتلااستئوآرتریت زانو که شدت بیماری آنها با مقیاس Kellegeren و Lawrence همگنسازی شده بود، انجام گردید. افراد با تخصیص تصادفی در سه گروه تمرینات Tai Chi، مکمل گلوکوزامین سولفات و شاهد قرار گرفتند. گروه Tai Chi، به مدت سه ماه هفتهای سه جلسه تمرینات Tai Chi را انجام دادند و گروه مکمل، با تجویز پزشک، هفتهای 3 مرتبه مکمل گلوکوزامین سولفات مصرف کردند و گروه شاهد مداخلهای دریافت نکردند. تعادل ایستا، با دستگاه تعادلسنج (حالت چشم باز و بسته) و تعادل پویا با آزمون زماندار بلند شدن و رفتن (Timed up and go یا TUG) قبل و بعد از مداخله اندازهگیری شد. دادهها با آزمون Dependent t و One-way ANOVA در سطح معنیداری 050/0 > P تجزیه و تحلیل شدند.یافتهها: تمرین Tai Chi، تأثیر معنیداری در بهبود نتایج آزمونها قبل و بعد از مداخله در تعادل ایستا چشم باز (001/0 = P و 57/9 = t)، تعادل ایستا چشم بسته (001/0 = P و 30/5 = t) و تعادل پویا (001/0 = P و 54/8 = t) ایجاد کرد و متغیر مکمل تنها در نتایج آزمون تعادل پویا (040/0 = P و 21/2 = t) بهبود معنیداری ایجاد کرد و در گروه شاهد در مقایسه نتایج پیش از مداخله و پس از مداخله، تغییری مشاهده نشد. در بررسی تفاوتهای بین سه گروه با استفاده از آزمون ANOVA، تنها تفاوت بین گروه تمرین و شاهد در تعادل ایستا چشم باز و بسته (010/0 = P) و تعادل پویا (040/0 = P) از لحاظ آماری معنیدار بود.نتیجهگیری: به نظر میرسد تمرینات Tai Chi، موجب کاهش معنیدار نوسانات قامت و بهبود تعادل در سالمندان مبتلا به استئوآرتریت زانو میشود و از بین دو متغیر تمرین و مکمل گلوکوزامین سولفات، تمرین متغیر اثرگذاری بوده است.
کلیدواژهها