نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2 دانشیار، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3 استادیار، گروه علوم پایه توانبخشی، مرکز تحقیقات توانبخشی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی
چکیده
مقدمه: بینایی تنها حس فراهمکننده اطلاعات برای درک الگوی حرکت نیست. شنوایی کانال ادراکی مناسب دیگری برای جمعآوری اطلاعات درباره الگوی حرکت است.از این رو تحقیق حاضر به بررسی اثر یکپارچگی بینایی- شنوایی بر دقت اجرا و یادگیری تکلیف میپردازد.مواد و روشها: 30 دانشجوی دوره کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران به طور در دسترس انتخاب شدند. افراد به طور تصادفی در سه گروه بینایی، بینایی-شنوایی (تککانالی) و بینایی- شنوایی (دوکانالی) قرار گرفتند. افراد در گروه بینایی الگوی فرد ماهری را تماشا میکردند و در گروههای بینایی–شنوایی همزمان و علاوه بر الگوی بینایی، سرعت زاویهای مفصل آرنج (گروه دوم) و سرعت زاویهای مفاصل آرنج و مچ (گروه سوم) را دریافت میکردند. آزمودنیها 4 جلسه 40 کوششی تمرین کردند و در انتهای هر جلسه، آزمون اکتساب به عمل آمد. 48 ساعت بعد، آزمون یادداری انجام گردید.برای تحلیل دادهها از آزمونهای One-way ANOVA و Repeated measures ANOVA استفاده شد. تحلیلها با نرم افزار SPSS و در سطح معنی داری 05/0 انجام شد.یافتهها: در آزمون اکتساب، گروه بینایی- شنوایی (تککانالی) عملکرد بهتر معنیداری نسبت به گروه بینایی (001/0 P =) و بینایی- شنوایی (دوکانالی) (045/0P =) داشت. در آزمون یادداری، بین هر دو گروه بینایی- شنوایی (تککانالی و دوکانالی) با گروه بینایی، تفاوت معنیداری به نفع گروههای دو حسی وجود داشت (به ترتیب، 002/0P = و 001/0P = ).نتیجهگیری: نتایج این تحقیق مطابق با فرضیه تناسب حسی است و بیان میکند که در تکلیف شوت جفت بسکتبال به دلیل سازگاریهای زمانی خاص، حسی که بر ادراک در زمینه تکلیف مسلط است، حس شنوایی است که اگر همراه با بینایی ارائه شود نتایج سودمندی را به دنبال دارد. به طور کلی در این تحقیق اثر مثبت یکپارچگی بینایی- شنوایی بر عملکرد و یادگیری شوت جفت بسکتبال تأیید شد.
کلیدواژهها