نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی، گروه فیزیوتراپی، کمیته تحقیقات دانشجویی (تریتا)، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2 استادیار، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: یکی از مشکلات سالمندان زمین خوردن میباشد که عوارض مختلفی از جمله شکستگی لگن، ضربه به سر و حتی مرگ به دنبال دارد. تغییرات در قوسهای کمری و پشتی نیز در میان سالمندان شایع است. مطالعات محدودی به بررسی رابطه بین میزان قوس کمری با تعادل پرداختند. برخی محققان افزایش کایفوز را عامل کاهش تعادل عنوان نمودند؛ در حالی که برخی دیگر، وجود رابطه بین این دو متغیر را تأیید نکردند. مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین قوسهای ستون فقرات کمری و پشتی با تعادل و ترس از زمین خوردن در سالمندان پرداخت. مواد و روشها: این مطالعه بر روی 47 سالمند سالم زن و مرد صورت گرفت. در این پژوهش قوسهای پشتی و کمری توسط خطکش منعطف اندازهگیری شد. سپس رابطه بین قوسهای کمری و پشتی با تعادل در سالمندان از طریق بررسی نتایج آزمونهای Berg (Berg balance scale) و برخاستن و راه رفتن (Timed up and go یا TUG)، بررسی گردید. پرسشنامه FES-I (Fall efficacy scale-international) نیز برای بررسی ترس از زمین خوردن مورد استفاده قرار گرفت. یافتهها: در آزمون Pearson، ارتباط معنیدار بین نمرات آزمونهای Berg و TUG و نیز نمره پرسشنامه FES-I با میزان قوس ستون فقرات در ناحیه کمر و پشت مشاهده شد. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بین قوسهای ستون فقرات پشتی و کمری با تعادل و ترس از زمین خوردن در سالمندان ارتباط وجود دارد
کلیدواژهها