نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• عبدالحمید دانشجو ¹
• حسین دادگر ²

¹ مربی، گروه تربیت بدنی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه پیام نور مرکز لامرد، فارس، ایران

² کارشناس ارشد، عضو هیأت علمی، گروه تربیت بدنی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر لنگه، هرمزگان، ایران

چکیده

 مقدمه: هدف تحقیق حاضر تعیین میزان شیوع کمردرد و بررسی رابطه آن با میزان فعالیت بدنی، شاخص توده بدنی و سن در کارکنان دانشگاه پیام نور استان فارس بود که با حمایت مالی دانشگاه پیام نور در قالب طرح تحقیقی انجام شده است.مواد و روش‌ها: از میان 709 نفر از کارکنان دانشگاه پیام نور استان فارس، تعداد 182 نفر زن و مرد شاغل در 12 مرکز به صورت هدفمند و در دسترس (غیر احتمالی) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای ارزیابی کمردرد از پرسش‌نامه استاندارد کیوبک استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری 2χ، ضریب همبستگی Pearson و آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) استفاده شد (05/0 < P).یافته‌ها: شیوع بالای کمردرد (3/86 درصد) در بین نمونه‌های تحقیق و در دامنه سنی بین 30 تا 40 سال بود. آزمون 2χ تفاوت معنی‌داری بین افراد دارای کمردرد و نمونه‌هایی نشان داد که هیچ دردی در ناحیه کمر گزارش نکرده بودند (001/0 > P). همچنین تفاوت معنی‌داری بین میزان کمردرد در دو گروه اساتید و کارمندان مشاهده نشد (05/0 > P). ضریب همبستگی Pearson نشان داد که رابطه معنی‌داری بین فعالیت بدنی و درد در ناحیه کمر وجود دارد (02/0 = P)، ولی رابطه معنی‌داری بین سن و میزان درد در ناحیه کمر و همچنین جنس و میزان کمردرد مشاهده نشد (05/0 > P). شاخص توده بدنی در بیشتر افراد طبیعی بود. آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تفاوت معنی‌داری بین وزن و میزان درد در ناحیه کمر نشان داد (02/0 = P).نتیجه‎گیری: افرادی که ورزش می‌کردند، درد کمتری داشتند. با توجه به رابطه مثبت ورزش منظم و درد کمتر، پیشنهاد می‌شود که جهت پیش‌گیری از کمردرد، کارکنان زمانی را در هفته به ورزش کردن منظم اختصاص دهند.کلید واژه‌ها: کمردرد، کارمند، ورزش منظم.