نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• سپیده نیکخواه ¹
• بیژن شفیعی ²
• اکبر حسن زاده ³

¹ دانشجوی کارشناسی ارشد گفتاردرمانی، گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

² کارشناسی ارشد گفتاردرمانی،عضو هیئت علمی، گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

³ کارشناسی ارشدآمارحیاتی، مربی، گروه آمار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران، اصفهان، ایران

چکیده

چکیدهمقدمه: گروهی از محققین لکنت را اختلال در زمان‌بندی بین عناصر آوایی و وقفه در برنامه‌ریزی هم‌زمان و موفق حرکات عضلات گفتاری جهت تولید یک کلمه می‌دانند. براون و همکاران پی بردند که حرکات گفتاری افراد مبتلا به لکنت از نظر زمان‌بندی در مقایسه با افراد بدون لکنت متفاوت است؛ از جمله‌ی این متغیرهای زمانی می‌توان به زمان واکنش اشاره کرد. زمان واکنش معیاری است که به طور دقیق می‌تواند ماهیت تفاوت‌های آواسازی بین افراد مبتلا به لکنت و بدون لکنت را نشان دهد. هدف این مطالعه بررسی و مقایسه‌ی زمان واکنش آواسازی افراد مبتلا به لکنت و بدون لکنت می‌باشد.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و در آن 22 نفر از افراد دارای لکنت و 22نفر بدون لکنت از سنین 10 تا 30 سال انتخاب شدند و از آنها خواسته شد که به محض شنیدن محرک، پاسخ مورد نظر (کشیدن صدای a) را ارائه دهند. در ادامه هر دو  محرک و پاسخ  توسط نرم افزار Praat ضبط و فاصله‌ی بین آنها اندازه‌گیری شد.یافته‌ها‌: این پژوهش نشان داد که میانگین زمان واکنش افراد مبتلا به لکنت بیشتر از افراد بدون لکنت بوده و این اختلاف به خصوص در گروه سنی 20 تا 30 سال بارزتر بود. این در حالی است که اختلاف زمان واکنش در دو گروه سنی معنادار نبود.بحث: با توجه به وجود مشکل در شروع آواسازی در افراد مبتلا به لکنت می‌توان چنین نتیجه گرفت که این مسأله می‌تواند نتیجه‌ی مشکلاتی از قبیل تنش عضلانی و رفتارهای اجتنابی، مشکلات مربوط به فاکتورهای عصبی- حرکتی و یا فشار زمان احساس شده توسط فرد مبتلا به لکنت بخصوص در افراد بزرگسال که تجربهی بیشتری در لکنت دارند، باشد.کلیدواژه‌ها: لکنت، زمان واکنش، گفتار روان، نرم افزارPraat