نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری تخصصی، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2 دانشیار، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: درد مزمن کشاله ران، وضعیت دردناک و شایعی است که منجر به اختلال در عملکرد و از دست دادن زمان شرکت در مسابقات ورزشی میشود. نرخ بالای شیوع، آناتومی پیچیده و توانبخشی طولانی مدت، از جمله چالشهای این آسیب به شمار میرود. با وجود مطالعات بالینی و پزشکی گسترده در این حوزه، دورنمای بیومکانیکی درد کشاله ران در ورزشکاران به ویژه در زمینه شاخصهای هماهنگی و تغییرپذیری، همچنان ناشناخته باقی مانده است. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه هماهنگی و تغییرپذیری مفاصل اندام تحتانی بین ورزشکاران با درد مزمن کشاله ران و افراد سالم در مانور برش جانبی بود.
مواد و روشها: در این مطالعه، 28 بازیکن جوان فوتبال (14 نفر در گروه با درد مزمن کشاله ران و 14 نفر در گروه شاهد) مشارکت نمودند. به منظور جمعآوری دادههای کینماتیک سه بعدی مفاصل اندام تحتانی، از دوربینهای آنالیز حرکت استفاده شد. هماهنگی و تغییرپذیری هماهنگی مفاصل ران به زانو و زانو به ران در سه صفحه حرکتی با استفاده از روش فاز نسبی پیوسته محاسبه گردید. آزمون Independent t نیز به منظور مقایسه بین دو گروه مورد استفاده قرار گرفت.
یافتهها: آزمودنیهای مبتلا به درد مزمن کشاله ران غیر همفازی بیشتری را در هماهنگی مفصل ران به زانو در صفحه فرونتال (030/0 = P) و همچنین، تغییرپذیری بیشتری را در هماهنگی مفصل ران به زانو در صفحه فرونتال (015/0 = P)، زانو به مچ پا در صفحه فرونتال (035/0 = P) و ران به زانو در صفحه افقی (045/0 = P) نشان دادند.
نتیجهگیری: نتایج تحقیق حاضر، کاهش هماهنگی و افزایش تغییرپذیری هماهنگی اندام تحتانی در افراد مبتلا به درد مزمن کشاله ران را نشان داد که ممکن است منجر به استراتژیهای جبرانی، تغییر توزیع نیروها و درد و آسیبهای ثانویه شود.
کلیدواژهها
موضوعات