مقایسه تأثیر تمرین درمانی و بیوفیدبک روی بی اختیاری ادرار بیماران مبتلا به MS

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 فیزیوتراپیست، مربی گروه فیزیوتراپی دانشکده علوم توانبخشی اصفهان

2 دانشیار گروه نورولوژی دانشکده پزشکی اصفهان

3 دانشجوی فیزیوتراپی دانشکده علوم توانبخشی اصفهان

10.22122/jrrs.v6i2.136

چکیده

چکیده عنوان: مقایسه تأثیر تمرین درمانی و بیوفیدبک روی بی اختیاری ادرار افراد مبتلا به M.S . مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس شایع ترین بیماری نورولوژی پیشرونده در افراد جوان بالغ می باشد. این بیماری باعث تخریب میلین در آکسونهای عصبی شده و در نتیجه ضایعات متفاوتی را به دنبال دارد که یکی از این مشکلات، اختلالات ادراری است. مشکلات ادراری، جنبه های مختلف زندگی روزانه ی بیمار را تحت تأثیر قرار داده و یک تأثیر منفی بر روی کیفیت زندگی این بیماران به دنبال دارد. تمرین درمانی و الکتروتراپی به عنوان دو روش موثر درمانی در بهبود اختلالات مربوط به مشکلات ادراری بیماران MS قلمداد می شوند که نیاز به تحقیقات گسترده تر در این زمینه لازم به نظر می رسد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع آینده نگر، شبه تجربی،غیرتصادفی و یک سویه کور بوده که در سال 87-1386 در کلینیک های فیزیوتراپی وابسته به دانشکده علوم توانبخشی اصفهان انجام شده است. در این مطالعه 42 بیمار با داشتن شرایط ویژه، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 21 نفره تقسیم شدند که طی 10 جلسه به صورت یک روز در میان، یک گروه تحت درمان تمرینات سوییس بال و گروه دیگر تحت درمان بیوفیدبک قرار گرفتند. اطلاعات حاصل از انجام تمرینات، قبل از درمان، بعد از درمان و هنگام Follow  up یک ماهه جمع آوری گردید.به منظور بررسی میزان بی اختیاری ادرار از پرسشنامه ICIQUISF و برای بررسی کیفیت زندگی از پرسشنامه SF-36 و برای بررسی تأثیر بی اختیاری ادرار روی انجام فعالیتهای روزمره(ADL ) بیماران از پرسشنامه P.I.I.Q استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری نتایج به دست آمده از آزمون های موجود در نرم افزار13 SPSS استفاده شد.  نتایج:  پس از بررسی های آماری مشخص گردید که بین میزان بی اختیاری ادرار بیماران قبل از درمان و بعد از درمان هم در گروه سوییس‌بال و هم در گروه بیوفیدبک اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0< P). همچنین بین کیفیت زندگی بیماران هم از نظر فیزیکی و هم از نظر روحی ـ روانی، قبل از درمان و بعد از درمان، در هر دو گروه سوییس بال و بیوفیدبک، اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0< P). بحث: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که هم تمرینات سوییس بال و هم بیوفیدبک باعث کاهش میزان بی اختیاری بیماران، بهبود کیفیت زندگی و انجام فعالیتهای روزمره بیماران می شود، ولی تمرینات سوییس بال در تداوم تأثیر خود در کاهش میزان بی اختیاری ادرار و بهبود کیفیت زندگی بیماران از نظر فیزیکی نتایج بهتری را نسبت به بیوفیدبک از خود نشان داد. همچنین بیوفیدبک در زمینه انجام فعالیتهای روزمره نتایج بهتری را نسبت به تمرین درمانی از خود بر جا گذاشت. کلمات کلیدی: مولتیپل اسکلروزیس، بی اختیاری ادرار،تمرینات سوییس بال، بیوفیدبک.