نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• شیرین یزدانی ¹
• نادر فرهپور ²
• نصرت اله فرج اللهی ³

¹ کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی، هیأت علمی دانشگاه تبریز

² دکترای بیومکانیک، ارتوپدی و ورزشی، دانشیار، دانشگاه بوعلی ‌سینا

³ کارشناسی ارشد تربیت بدنی، هیأت علمی دانشگاه علوم بهزیستی،

چکیده

مقدمه: در تحقیقات پیشین کمردرد، به طور جداگانه، افت عملکرد بیومکانیکی مفاصل تنه از جمله انعطاف پذیری و ضعف عملکرد تعادلی در شرایط ایستا مورد تأکید قرار گرفته‌ است. اما اغلب شروع کمردرد در فعالیت‌های دینامیکی رخ می‌دهد. بنابراین سنجش عملکرد تعادلی در شرایط دینامیکی از اهمیت اساسی برخوردار است. هدف از این مطالعه، شناسایی ناهنجاری کنترل وضعیت دینامیکی و ارتباط آن با انعطاف پذیری تنه در بیماران کمردرد مزمن بود. مواد و روش‌ها: تعداد 24 زن مبتلا به کمردرد مزمن و 24 زن سالم (25 تا 45 ساله)، به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. متغیرهای نوسانات وضعیت در شرایط دینامیک، انعطاف پذیری کمر و درد کمر به ترتیب با استفاده از دستگاه تعادل سنج دینامیکی BIODEX، آزمون شوبر و پرسش‌نامه درد کیوبک اندازه‌گیری شد. داده‌های به دست آمده با استفاده از تکنیک آنالیز واریانس چند متغیره‌ی ویژه داده‌های تکراری و روش همبستگی پیرسون با نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. میزان خطای نوع اول در تمام آزمون‌ها 05/0 >α در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن، ناپایداری وضعیت در شرایط دینامیکی بیشتر بود (0001/0 = P). این نارسایی در شرایط چشم بسته با وضوح بیشتری مشاهده شد. کاهش انعطاف پذیری در بیماران معنی‌دار بود (001/0 = P). بین عامل انعطاف‌پذیری و کنترل وضعیت، همبستگی دیده نشد.بحث: ناپایداری وضعیت دینامیکی در بیماران کمردردی در آزمون‌های مختلف و تشدید این ناپایداری در حالت چشم بسته، نشان دهنده ضعف عملکردی گیرنده‌های حسی- عمقی اندام تحتانی و تنه آن‌ها است. عدم همبستگی بین انعطاف‌پذیری کمر با پایداری وضعیت نشان داد که در مراحل تشخیص و توانبخشی، این دو عامل بایستی به طور مستقل مورد توجه قرار گیرند. تأکید بر تقویت پایداری وضعیت در برنامه توانبخشی بیماران کمردردی توصیه می‌شود. تحقیقات بیشتری برای تعیین اولیه یا ثانویه بودن عامل ناپایداری وضعیت در بیماران کمردردی لازم است

کلیدواژه‌ها

• کمردرد مزمن
• انعطاف پذیری
• نوسانات وضعیتی