شیوع اختلالات شنوایی در کودکان 3 تا 6 ساله مهد کودک‌های شهر همدان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

عضو هیأت علمی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی همدان، همدان، ایران

10.22122/jrrs.v8i6.684

چکیده

مقدمه: هر گونه نقص قابل توجه در عملکرد حس شنوایی، مشکلاتی را در برقراری ارتباط و سازگاری با محیط ایجاد می‌کند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع اختلالات شنوایی در کودکان سنین 3 تا 6 ساله مهد کودک‌های شهر همدان در سال 1391 بود. مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و به روش مقطعی بر روی 345 کودک (185 دختر و 160 پسر) انجام گرفت. نمونه‌گیری به صورت تصادفی ساده بود. پس از تکمیل برگه آگاهی از وجود کم‌شنوایی توسط والدین و مربیان، معاینه اتوسکوپی، آزمون Immittance و غربالگری تون خالص صورت گرفت. یافته‌ها: 6/11 درصد حالت‌های ناهنجار مجرای گوش، 6/22 درصد اختلال پرده تمپان، 8/22 درصد تمپانوگرام ناهنجار، 7/28 درصد عدم وجود رفلکس صوتی و 9/11 درصد کم‌شنوایی مشاهده شد. کم‌شنوایی در 3/10 درصد موارد از نوع انتقالی، 3/1 درصد از نوع حسی عصبی و در 3/0 درصد از نوع آمیخته بود. در 9/11 درصد از کودکان دارای کم‌شنوایی، کم‌شنوایی خفیف تا متوسط مشاهده گردید و هیچ موردی از کم‌شنوایی شدید و عمیق مشاهده نشد. 96 نفر از کودکان (8/27 درصد) نیازمند اقدامات درمانی و 6 نفر (7/1 درصد) نیازمند اقدامات توان‌بخشی بودند. میزان آگاهی والدین (3/2 درصد) و مربیان (6/1 درصد) از وجود کم‌شنوایی در سطح پایینی قرار داشت. نتیجه‌گیری: نظر به وجود درصد بالایی از کودکان نیازمند به اقدامات درمانی، تأثیر اختلالات شنوایی بر یادگیری کودکان در سنین پایین و اهمیت تشخیص و مداخله زود هنگام در موارد وجود کم‌شنوایی، اجرای برنامه‌های توان‌بخشی شنوایی، آگاه نمودن مسؤولین، مربیان مهد کودک‌ها و والدین کودکان و انجام دوره‌ای برنامه غربالگری شنوایی در سنین پایین پیشنهاد می‌شود. کلید واژه‌ها: اختلالات شنوایی، غربالگری، کودکان مقدمه: هر گونه نقص قابل توجه در عملکرد حس شنوایی، مشکلاتی را در برقراری ارتباط و سازگاری با محیط ایجاد می می‌کند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع اختلالات شنوایی در کودکان سنین 3 تا 6 ساله مهد کودک کودک‌های شهر همدان در سال 1391 بود. مواد و روش‌ها بررسی: مطالعه‌ی حاضر از نوع توصیفی-  - تحلیلی بوده و به روش مقطعی بر روی 345 کودک (185 دختر و 160 پسر) انجام گرفتپذیرفته است. نمونه نمونه‌گیری به صورت تصادفی ساده بود. پس از تکمیل برگه آگاهی از وجود کم کم‌شنوایی توسط والدین و مربیان، معاینه اتوسکوپی، آزمون Immittance ایمیتانس و غربالگری تون خالص صورت گرفت. یافته یافته‌ها: براساس یافته ها، 6/11%  درصد حالت حالت‌های ناهنجار مجرای گوش، 6/22%  درصد اختلال پرده تمپان، 8/22%  درصد تمپانوگرام ناهنجار، 7/28%  درصد عدم وجود رفلکس صوتی و 9/11%  درصد کم کم‌شنوایی مشاهده شد. کم کم‌شنوایی در 3/10 درصد% موارد از نوع انتقالی، 3/1 درصد% از نوع حسی عصبی و در 3/0 درصد% از نوع آمیخته بود. در 9/11 درصد% از کودکان دارای کم کم‌شنوایی، کم کم‌شنوایی خفیف تا متوسط مشاهده گردید و هیچ موردی از کم کم‌شنوایی شدید و عمیق مشاهده نشد. 96 نفر از کودکان (8/27 درصد%) نیازمند اقدامات درمانی و 6 نفر (7/1 درصد%) نیازمند اقدامات توان‌بخشی بودند. میزان آگاهی والدین (3/2 درصد%) و مربیان (6/1 درصد%) از وجود کم کم‌شنوایی در سطح پایینی قرار داشت. بحث و نتیجه ‌گیری: نظر به وجود درصد بالایی از کودکان نیازمند به اقدامات درمانی، تاثیر تأثیر اختلالات شنوایی بر یادگیری کودکان در سنین پایین و اهمیت تشخیص و مداخله زود هنگام در موارد وجود کم کم‌شنوایی؛ ، اجرای برنامه برنامه‌های توان‌بخشی شنوایی، آگاه نمودن مسئولینمسؤولین، مربیان مهد کودک کودک‌ها و والدین کودکان و انجام دوره دوره‌ای برنامه غربالگری شنوایی در سنین پایین پیشنهاد می می‌شود.  کلمات کلیدیکلید واژه‌ها: اختلالات شنوایی، غربالگری، کودکان