نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 مربی، گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2 دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی (تریتا)، گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3 استاد، گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4 دانشیار، گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: بیماریهای ریفلاکس معدی- مروی (Gastro esophageal reflux disease یا GERD) و ریفلاکس حلقی- حنجرهای (Laryngopharyngeal reflux یا LPR) از جمله بیماریهای مرتبط با اختلالات صوتی میباشند که موجب تغییراتی در تارآواها و به دنبال آن، تغییر در کیفیت صوتی و احساسات ناخوشایند در مسیر صوتی میشود. با توجه به این که LPR نسبت به GERD تأثیر شدیدتر و مستقیمتری بر روی مخاط حلقی- حنجرهای و تارآواها دارد، انتظار میرود علایم حسی و آکوستیکی پایدارتری نسبت به GERD ایجاد کند. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف مقایسه افراد مبتلا به LPR و GERD و بررسی ویژگیهای آکوستیک و علایم ناراحتی مسیر صوتی آنها انجام شد.مواد و روشها: این پژوهش از نوع مقطعی بود و به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفت. نمونههای مطالعه را ۱۷ بیمار مبتلا به GERD و ۱۸ بیمار مبتلا به LPR تشکیل داد. صدای بیماران در اتاق آکوستیک (نویز 28 دسیبل) ضبط شد و سپس مقیاس ناراحتی مسیر صوتی (Vocal Tract Discomfort یا VTD) توسط هر دو گروه از بیماران تکمیل گردید. ویژگیهای آکوستیکی بیماران در نرمافزار Praat آنالیز شد و مقادیر به دست آمده و همچنین، نمرات شدت و تکرار VTD در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: تفاوت معنیداری بین ویژگیهای فرکانس پایه، آشفتگی دامنه (لوکال)، آشفتگی فرکانس (لوکال) و نسبت هارمونی به نویز دو گروه وجود نداشت (050/0 < P). در علایم VTD نیز تفاوت معنیداری بین متغیرهای تکرار و شدت درد و تکرار التهاب دو گروه مشاهده شد (050/0 > P).نتیجهگیری: تکرار و شدت درد و تکرار التهاب در افراد مبتلا به LPR نسبت به GERD بیشتر میباشد. میتوان نتیجه گرفت که بیماری LPR به دلیل درگیر کردن فضای حلقی- حنجرهای، تأثیر مخربتری بر مسیر صوتی و ویژگیهای آکوستیکی افراد مبتلا میگذارد؛ در صورتی که GERD تأثیر مستقیمی بر این نواحی ندارد.
کلیدواژهها