نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• زهرا سعادت ¹
• زهرا رجحانی شیرازی ²
• نگار کورش فرد ³

¹ دانشجوی دکتری، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

² دانشیار، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

³ دانشجوی دکتری، گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: دست یکی از مهم‌ترین اندام‌های انسان است که در بسیاری از فعالیت‌ها مانند عمل گرفتن، از آن استفاده می‌شود. از سوی دیگر، انجام فعالیت طولانی مدت عضلات منجر به خستگی می‌گردد. یکی از راه‌های کاهش این خستگی، انجام ماساژ است. مطالعات انجام شده در خصوص تأثیر ماساژ بر قدرت و تحمل عضلانی محدود می‌باشد. علاوه بر این، همخوانی در نتایج مطالعات مشابه در دسترس، وجود ندارد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، استفاده از یک روش ساده ماساژ و بررسی تأثیر آن بر قدرت و تحمل عضلانی به دنبال خستگی بود.مواد و روش‌ها: 49 نفر از دانشجویان دختر 18 تا 30 ساله دانشکده علوم توان‌بخشی شیراز، به روش تصادفی برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. آزمون‌ها شامل اندازه‌گیری حداکثر قدرت و زمان تحمل مشت کردن بود. تأثیر ماساژ و استراحت به تنهایی، بر این دو متغیر در 2 جلسه مجزا بررسی گردید. برای متغیر حداکثر قدرت عضلانی، از آزمون Paired t و جهت متغیر زمان تحمل عضلانی از معادل ناپارامتری آن، یعنی آزمون Wilcoxon استفاده گردید. در نهایت، داده‌ها در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: در پژوهش حاضر، قدرت مشت کردن پس از خستگی کاهش یافت. انجام ماساژ افلوراژ پس از خستگی، به طور معنی‌داری نسبت به گروه شاهد باعث افزایش قدرت مشت کردن گردید (050/0 > P).نتیجه‎گیری: انجام ماساژ افلوراژ، منجر به بهبود قدرت مشت کردن پس از خستگی ‌گردید؛ در حالی که بر میزان تحمل مشت کردن اثری نداشت.

کلیدواژه‌ها

• ماساژ افلوراژ
• خستگی عضلانی
• قدرت
• تحمل