نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2 کارشناس ارشد، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3 استاد، گروه روانشناسی، پژوهشکده علوم شناختی و مغز، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
4 استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: یکی از مهمترین مشکلات کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری غیر کلامی، خام حرکتی و هماهنگی ضعیف حسی- حرکتی میباشد که مانع دستیابی کودکان به پتانسیلهای تحصیلی و پیشرفت هیجانی و اجتماعی میشـود. پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی روشهای یکپارچهسازی حسی- حرکتی بر خام حرکتی کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری غیر کلامی انجام گرفت.مواد و روشها: روش مطالعه طرح آزمایشی پیشآزمون- پسآزمون بود. بدین منظور، 7 کودک دارای ناتوانی یادگیری غیر کلامی (4 پسر و 3 دختر) در پایههای تحصیلی دوم تا پنجم دبستان شهرستانهای تهران با استفاده از روش نمونهگیری غیر تصادفی از نوع قضاوتی انتخاب شدند. مقیاس حرکتی Lincoln-Oseretsky قبل و بعد از انجام مداخله اجرا گردید و دادههای پژوهش از طریق آزمون Wilcoxon مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: برنامه یکپارچهسازی حسی- حرکتی بر مهارتهای حسی- تعادلی (017/0 = P)، حرکتی درشت (018/0 = P)، حرکتی ظریف (016/0 = P)، هماهنگی دو طرفه (012/0 = P) و نمره کل خام حرکتی (016/0 = P) تأثیر مثبت و معنیداری داشت.نتیجهگیری: یکپارچهسازی حسی- حرکتی تفاوت معنیداری در خام حرکتی کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری غیر کلامی ایجاد میکند و موجب بهبود مهارتهای حرکتی آنها در چهار حیطه تعادل، مهارتهای درشت، ظریف و هماهنگی حرکتی دو طرفه میشود.
کلیدواژهها