نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• منصور اسلامی ¹
• امین گندمکار ²
• سید اسماعیل حسینی نژاد ³
• وحید جاهدی ²
• الهام گندمکار ²

¹ استادیار، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران

² کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران

³ دانشجوی دکترای بیومکانیک ورزشی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران

چکیده

چکیدهمقدمه: مطالعات نشان داده‌اند که شکستگی استرسی درشت نی یکی از شایع‌ترین آسیب‌ها در میان افرادی است که به طور تفریحی و منظم به ورزش دو مشغول می‌باشند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر دو نوع کفشمختلف بر متغیر‌های مرتبط با شکستگی استرسی درشت نی حین دویدن بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 25مرد جوان سالم(با میانگین سنی 27/2±21 سال، قد 39/5±93/176 سانتی‌متر و جرم 84/8±30/72 کیلوگرم)، در شرایط کفش ناپایدار، کفش کنترل و پابرهنه دویدند و متغیرهای وابسته به آسیب شکستگی استرسی درشت نی شامل حداکثر نیروهای عمودیفعال و غیرفعال و همچنین سرعت بارگذاری نیروی عمودیبا استفاده ازصفحه نیرواندازه گیری و مقایسه شد.یافته‌ها: سرعت بارگذاری نیروی عمودی 80% در کفش ناپایدار به طور معنی داری بیشتر از کفش کنترل بود(001/0P=). حداکثر نیروی عمودی غیرفعال در کفش ناپایدار در مقایسه با کفش کنترل (000/0=P) و وضعیت پابرهنه به طور معناداری افزایش یافت (039/0=P). با وجوداین، سرعت بارگذاری نیروی عمودی و حداکثر نیروی عمودی غیرفعال در کفش کنترل به طور معنی‌داری کمتر از پای برهنه بود(به ترتیب001/0=P و 002/0=P).نتیجه‌گیری: استفاده از کفش ناپایدار ممکن است دوندگان تفریحی را در معرض خطرات آسیب شکستگی استرسی درشت نی قرار دهد.کلیدواژه‌ها: کفش ناپایدارـ دویدن- شکستگی استرسی درشت نی- دوندگان تفریحی