نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• امیر حسین مجرد کاهانی ¹
• غزاله سلطانیان ²

¹ دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روان‌شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

² دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

چکیده

مقدمه: مراقبین خانوادگی بیماران روان در واقع اساس سیستم مراقبت‌های بهداشتی- درمانی می‌باشند و مراقبت از بیمار مبتلا به اختلال روان‌پزشکی مسؤولیتی است که فشار و استرس زیادی برای اعضای خانواده به همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف، بررسی اثربخشی گروه درمانی آموزشی- روانی بر ارتقای سلامت عمومی خانواده بیماران مبتلا به اختلالات دو قطبی انجام شد. مواد و روش‌ها: این پژوهش یک طرح شبه آزمایشی با گروه شاهد و انتخاب تصادفی بود. در این پژوهش، 6 نفر به عنوان گروه آزمایش و 9 نفر به عنوان گروه شاهد شرکت داشتند. کلیه شرکت کنندگان که اعضای خانواده بیماران مبتلا به اختلالات دو قطبی را تشکیل می‌دادند، پرسش‌نامه سلامت عمومی (General Health Questionnaire یا 28-GHQ) را تکمیل نمودند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه در جلسات گروه درمانی آموزشی- روانی شرکت داشتند، ولی گروه شاهد در این مدت هیچ گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. همچنین به منظور تحلیل داده‌ها از آزمون ANCOVA استفاده شد. یافته‌ها: افزایش معنی‌داری در میانگین نمره سلامت عمومی گروه آزمایش مشاهده گردید (001/0 > P). نتیجه‌گیری: گروه درمانی آموزشی- روانی می‌تواند سطح سلامت عمومی خانواده‌های بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی را بهبود بخشد. کلید واژه‌ها: گروه درمانی آموزشی- روانی، سلامت عمومی، خانواده، اختلالات دو قطبی -