نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• مرتضی صادقی ¹
• غلامعلی قاسمی ²
• وحید ذوالکتاف ³
• علی میراعلایی ⁴
• مرضیه صالحی ⁵

¹ کارشناس ارشد آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

² استادیار آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

³ دانشیار، آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

⁴ استادیار بیماری‌های ریوی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

⁵ دانشجوی پزشکی عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: آسم از شایع‌ترین اختلالات دستگاه تنفسی است. تمرینات ورزشی یکی از اجزای اساسی و مهم بازتوانی بیماران ریوی می‌باشد. این تحقیق با هدف، بررسی و مقایسه تأثیر دو روش تمرینی ریباندتراپی و تمرینات هوازی روی بیماران مبتلا به آسم صورت گرفت. مواد و روش‌ها: تعداد 26 نفر بیمار از میان بیماران مبتلا به آسم، مراجعه کننده به مرکز درمانی ریوی بیمارستان الزهرای اصفهان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ریباندتراپی و هوازی قرار گرفتند. تمامی بیماران مرد بوده و در محدوده سنی 20 تا 40 سال قرار داشتند. ظرفیت هوازی (VO2max) با آزمون Bruce تعدیل شده تعیین شد. سطح اندوتلین-1 سرم به روش ELISA و کیفیت زندگی با پرسش‌نامه استاندارد کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم (AQLQ) اندازه‌گیری گردید. پس از اخذ رضایت‌نامه، بیماران به مدت 8 هفته و در هر هفته دو جلسه به تمرینات منتخب تحت نظر متخصص پرداختند. جهت تحلیل داده‌ها از روش آماری ANOVA برای داده‌های تکراری در سطح معنی‌داری 05/0 > P استفاده شد. یافته‌ها: تغییرات درون گروهی (پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون) و همچنین روند این تغییرات (شیب خط تغییرات) در تمامی متغیرها به نفع گروه ریباندتراپی معنی‌دار بود (05/0 > P). تفاوت دو گروه در متغیرهای اندوتلین و ظرفیت هوازی تحقیق معنی‌دار نبود (به ترتیب 80/0 = P و 06/0 = P)، ولی در متغیر کیفیت زندگی معنی‌دار بود (01/0 = P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرینات ریباندتراپی بتواند به عنوان روش مکمل مفیدی در کاهش برخی مشکلات بیماران مبتلا به آسم معرفی و مورد استفاده قرار گیرد. کلید واژه‌ها: آسم، ریباندتراپی، تمرینات هوازی، ظرفیت هوازی، اندوتلین، کیفیت زندگی