نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 مربی، گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3 مربی، گروه آمار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: کودکان دارای شکاف کام خزانه محدودی از همخوانها دارند و خطاهای جبرانی یک نگرانی ویژه در آنها میباشد که این امر روی رشد اولیه زبانشان تأثیر میگذارد. گفتار درمانی اغلب بعد از سه سالگی برای رفع این خطاها شروع میشود و بسیار زمانبر و پرهزینه است. تاکنون در داخل کشور مطالعهای در مورد پیشگیری از ایجاد این خطاها و یا رفع آنها قبل از تثبیتشان انجام نشده است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر مداخله زودهنگام با استفاده از روش تحریک متمرکز روی گفتار کودکان دارای شکاف کام بود. مواد و روشها: مطالعه حاضر به شیوه تک موردی، روی 4 کودک دارای شکاف کام انجام شد. ابتدا از این کودکان نمونه زبانی گرفته شد. در گفتار این کودکان خطای جبرانی وجود داشت. روش تحریک متمرکز به مادر آموزش داده شد و آنها این روش را به مدت دو ماه با کودک خود در منزل تمرین میکردند. بعد از گذشت دو ماه از ارزیابی اول، از کودکان دوباره نمونه زبانی گرفته شد. درصد همخوانهای صحیح (PCC)، درصد خطاهای جبرانی و خزانه همخوانی در نمونه زبانی هر کودک محاسبه گردید. 40 درصد از گفتهها توسط آسیبشناس گفتار و زبان دیگر گوش داده شد. پایایی میان ارزیاب در سطح بالایی بود. یافتهها: به دنبال مداخله، میزان درصد همخوانهای صحیح تفاوت زیادی نکرد. کاهش درصد خطاهای جبرانی معنیدار نبود، اما خزانه همخوانی به طور معنیداری افزایش یافت. نتیجهگیری: در صورتی که این مطالعه با نمونه بیشتر و مدت زمان مداخله طولانیتر انجام شود، ممکن است تغییرات حاصل از آن بیشتر معنیدار باشد. با توجه به نتایجی که از این مطالعه به دست آمد، ممکن است بتوان از آن برای سایر کودکان دارای شکاف کام هم استفاده نمود و از تثبیت خطاهای آنها در سیستم واجشناختی پیشگیری کرد و منجر به صرفهجویی در وقت و هزینه شد. کلید واژهها: مداخله زودهنگام، گفتار، شکاف کام، تحریک متمرکز